Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
"Geef het mij, wat het ook wezen mag," gebood Ophelia. Topsy aarzelde; maar op een tweede bevel haalde zij een pakje uit hare borst, in den voet van eene harer oude kousen gewikkeld.
Topsy werd er voor gehouden, en dikwijls voor alle gezagvoerende personen ter verantwoording geroepen, maar altijd stond zij haar verhoor met stichtelijke onnoozelheid door. Niemand twijfelde er aan wie al dat kattekwaad uitrichtte, maar geen schijn van bewijs kon ooit gevonden worden ter bevestiging van het vermoeden, en Ophelia was te rechtvaardig om zonder bewijs te willen straffen.
"Gij moet nu braaf oppassen; verstaat gij wel, Topsy?" "O ja, meester," antwoordde Topsy wederom met dien flikkerenden blik, terwijl zij hare handen nog ootmoedig gevouwen hield. "Maar, Augustine, waar op de wereld moet dat nu voor dienen?" zeide Ophelia. "Uw huis is al zoo vol van die kleine plaaggeesten, dat men geen voet kan verzetten zonder op een te trappen.
Clare had in het kind dezelfde soort van vermaak, als een ander somtijds in potsen van een hond of papegaai heeft. Wanneer Topsy door hare zonden elders in ongenade viel, nam zij altijd de wijk achter zijnen stoel en dan maakte St. Clare op een of andere manier vrede voor haar.
"Waarom hebt ge dit om het boekje gedaan?" zeide St. Clare, het krip vertoonende. "Omdat omdat het van Miss Eva was. O, neem het mij niet af," antwoordde Topsy, zette zich toen plat op den grond neer, sloeg haar voorschoot over haar hoofd en begon heftig te schreien.
Ik ben zeer keurig op mijn bed en gij moet precies leeren hoe het gedaan moet worden." "Ja, Juffrouw!" antwoordde Topsy nu, met een zwaren zucht en een jammerlijk doch zeer ernstig gezicht. "Zie dan, Topsy, dat is de zoom van het laken dit is de rechte kant van het laken, en dit is de verkeerde. Zult gij dat onthouden?" "Ja, Juffrouw!" antwoordde Topsy met nog een zucht.
Daar zaten de twee kinderen op den grond, zoodat hunne gezichtjes juist op zijde konden gezien worden Topsy met hare gewone, koddige, halfspottende onverschilligheid; maar tegenover haar Eva, met vurige aandoening in al hare trekken en tranen in de oogen. "Waarom maakt gij het zoo slecht, Topsy? Waarom wilt gij uw best niet doen om goed te zijn?
Is er niemand dien gij liefhebt, niemand van wien gij houdt, Topsy?" "Van liefhebben weet ik niet af; en ik houd van klontjes en zoo, anders niet," antwoordde Topsy. "Maar hebt ge dan uw vader en uwe moeder niet lief?" "Nooit gehad, weet ge wel. Dat heb ik u gezegd, Miss Eva." "O ja, dat weet ik," zeide Eva treurig. "Maar hebt gij dan geen broeder of zuster gehad, of tante, of...."
Zij beschouwde haar nu als het ware door het verhelderde glas, dat Eva's handje haar het eerst voor de oogen had gehouden, en zag in haar slechts een onsterfelijk schepsel, dat God gezonden had, om door haar tot de deugd en de eeuwige heerlijkheid geleid te worden. Topsy werd niet op eens een heilige, maar het leven en de dood van Eva bewerkten toch eene opmerkelijke verandering in haar.
"Och, Juffrouw, die gemeene negers kunnen dat niet zeggen, zij weten van geen tijd," zeide Jane nu weder. "Zij weten niet wat een jaar is, of hoe oud zij zijn." "Hebt gij nooit iets van God gehoord, Topsy?" Het kind keek verbijsterd, maar grijnsde volgens gewoonte. "Weet gij niet wie uw maker is?" "Niemand, zooveel ik weet," antwoordde het meisje met een lach.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek