Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
De man, die zich niet bewogen had vanaf het oogenblik, dat hij zijn plaats bij het graf had ingenomen, schrikte op, hief zijn hoofd op, staarde den man, die hem had toegesproken aan, deed een paar stappen en viel bewusteloos neer. »Wel Oliver,« zeide Sowerberry, terwijl zij naar huis liepen, »hoe bevalt 't je?«
Dat Kartenglimp hem, zonder eenige gevoeligheid daarover te toonen, in dat bosch zoo beleefd en respectueus heeft toegesproken, 't moest den generaal wel aangenaam treffen. Immers hij werd toch te oud om zich door vooroordeelen te laten regeeren, of naar praatjes te luisteren, die waarschijnlijk in de kleinsteedsche sociëteit met de el waren uitgemeten.
Of: "Satan! haal me wat meel in Bommel?" Ze waren het al gauw over den naam eens. "Joost," zou de nieuwe knecht van den doktor heeten. Hij behield dus aan den eenen kant een titel van Beëlzebub, die immers ook wel met Joost wordt toegesproken, aan den anderen kant zijn er ook wel menschen Joost genaamd. Joost kon alles, en Joost deed alles.
U onverholen als de wijdberoemde Gâ Heeft toegesproken, die met Zeus gepaard zal zijn. Verwerp, o God! mijn bede niet. Te lang reeds heb ik omgedoold; En 'k zie niet waar 't mij is vergund Zooveel smart te ontvluchten. Wat wacht ik nog van 't leven? waarom stort ik niet Mij zelve neder van de steile rots?
"Dat denk ik zeker," klonk het van onder den hoed, op een grimmigen toon, maar die even roerend was als een half gesmoorde zou geweest zijn. "Zij hadden 't mij moeten schrijven, dan had ik je niet zoo hard toegesproken, terwijl ik juist meer dan ooit vriendelijk en geduldig had moeten zijn.
Aan de eene zijde van het plein, op het kerkhof van de Saint Sauveur heeft men een groote tribune gebouwd, waarop de rechters hebben plaats genomen, daartegenover een kleine verhooging, waarop Jeanne zal worden tentoongesteld en toegesproken, en eindelijk in het midden op een gemetselde verhooging, een stapel takkebossen: de brandstapel.
De vreemdelingen hebben gelijk, als zij de Perzische schenkers de bekwaamste in de geheele wereld noemen." »Ik dank u," antwoordde de man, die aldus werd toegesproken. Hij kuste het voorhoofd van zijn vriend en vervolgde: »Waarlijk, ik ben trotsch op mijn ambt, dat de groote koning slechts aan zijne vrienden opdraagt. Toch wordt het mij in dit smoorheete Babylon bijna een last.
Op deze woorden was een luid snikken der schenkers en dienaren gevolgd, doch hij had hen bedaard toegesproken, en beloofd hen niet mede te voeren in een strijd, waarvan hij voor zichzelven veeleer een roemvollen dood verwachtte, dan redding en zegepraal. Daarbij begonnen ook de tranen der Koningin te vloeien.
Hij was een »rot-sersant«, althans mijne kameraden hadden dit eenstemmig uitgemaakt, en, der conversatie ter wille, noemde ik hem ook maar zoo. Hij heeft nooit één onzer gestraft, en nimmer iemand vriendelijk toegesproken. Op zijne inspecties sidderde de heele sectie, en als hij ontevreden was, wisten ze, dat er geen straf volgen zou. Hij kéék alleen maar.
"Gij zoudt echter wel wenschen dat zekere handteekening mij wat meer aanging. Herkent gij mij niet, Lurgrave? Mijn naam is Darmold." De Engelschman staat alsof hij door den donder getroffen is, en alsof de schrik al zijne leden verlamd heeft. Zijne oogen zijn onbewegelijk gevestigd op den man, die hem dus heeft toegesproken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek