Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 mei 2025
Vader van Dalen, stomdronken, wilde iets zeggen, maar raakte niet meer uit zijn brabbelwoorden; moeder kwam vóór Rozeke staan, lei de beide handen op haar schouders en begon ook, met tranen van ontroering in de stem, te spreken; maar plotseling riep een der mannen schertsend dat zij Rozeke nog eens aan de geschiedenis van den heiligen Tobias moest herinneren; en daarop viel moeder zonder overgang aan 't proestlachen en dan weer aan het huilen, stikkend in haar woorden en haar tranen, terwijl haar dik, rond buikje als in struiptrekkende schokken, tegen Rozeke's corset op en neer stond te huppelen.
Hij had zijn doode kameraden moeten achterlaten en kroop alleen voort in het flauwe maanlicht. Toen hij er eindelijk was, legde hij Hagen's schetsen en zijn eigen rapport zóó, dat de zoekers ze moesten zien, legde zich toen neer en stierf. Hier vonden Koch en Tobias hem en begroeven hem.
Koch nam een theodoliet en deed enkele nauwkeurige metingen; Bartelsen maakte enkele prachtige schetsen, en Tobias genoot van een dag rust, na veertig dagen van onafgebroken arbeid. Toen begon de terugreis. Op een morgen, nadat ze den nacht in den Hydefjord hadden doorgebracht, waren Bertelsen's honden nergens te vinden.
Stom-gapend van verbazing stonden La en Vaprijsken hen aan te kijken, tot Alfons hen eindelijk met zich meetrok in een eenzaam zijstraatje, waar hij hen, nog steeds om de beurt lachend en huilend, het verhaal deed van den heiligen Tobias en van het bankbriefje van honderd frank, telkens in hortende woorden smeekend dat zij er toch niet om lachen zouden, want dat nicht Begijntje veel te goed en veel te lief was om bespot te worden, en telkens zelf weer in overweldigende lachbuien uitproestend, hoe langer hoe erger, naarmate La en Vaprijsken, die eindelijk de toedracht van de zaak begrepen, ook in dolle uitgelatenheid hun wilde pret uitschaterden.
De wereld is groot genoeg voor u en voor mij!" "Wel, wel!" zei kapitein Hull. "Ja mijnheer!" "Welnu, mijnheer Benedict," hernam kapitein Hull, "een ander, lang voor Sir John Franklin, heeft dit al gezegd!" "Een ander!" "Ja en die andere is oom Tobias." "Een entomoloog?" vroeg neef Benedictus levendig. "Neen!
Toch meende zij dat rein met elkaar omgaan vóór het huwelijk lang niet alles was, en weer sprak zij hen over den heiligen Tobias, die drie dagen en drie nachten met zijn vrouw in zuiverheid had geleefd. Alfons had alle moeite om een plotseling in hem opstormende lachbui te bedwingen.
Dit gelukte; doch eensklaps vond Tobias zich gestuit door een dikken ijzeren ketting, die aan beide oevers vastgehecht, over de rivier gespannen was. Achter dezen ketting lagen de "Unity", daarachter de "Carolus Quintus", "de Matthias" en de "Monmouth"; terwijl het schieten uit het kasteel Upnor en van de beide oevers het verder opzeilen belemmerde.
Máár, eindelijk! las ik Tobias Peppel.... En nu, wèg van hier, narrige criticus met je bittere spotternijen! Hier is iets te bewonderen, hier iets lief te hebben!
De kust boog zich daar naar het Westen en Zuidwesten, en Mylius Erichsen en luitenant Hagen en de Eskimo Brönlund besloten, de fjorden en baaien in die richting te onderzoeken, terwijl Koch, de kunstenaar Bertelsen en de Eskimo Tobias verder noordwaarts trokken, waarbij ze voorbij een dépôt van Peary kwamen.
Vaprijsken's leuke oogen glinsterden van ondeugende pret en zijn spotmond lachte in zijn gelen baard. Hij keek naar Rozeke en Alfons, die zelven met moeite zich bedwingen konden, al beduidden zij hem ook telkens dat hij zwijgen moest. En plotseling flapte hij 't er proestend uit: "Op conditie dat hij leeft gelijk den heiligen Tobias!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek