United States or Åland ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Laat me eens zien! aan dien kant zoo wat moet ge ons logement hebben. Maar ziet ge wel voor ons, hoe oud en vervallen die huizen zijn?" "Dat zijn de hutten der armoede," zei Holstaff; "daar wordt geschreid, terwijl ginds alles gejuich is. Daar lijden menschen broodsgebrek, en hunne medemenschen, in de woningen der weelde, verkwisten hunne schatten op het groene laken.
Gene toch zijn actief, deze passief, van gene kan men zeggen, dat zij voor zich zelf beter of slechter zijn ingerigt, terwijl het ongerijmd is te zeggen, dat een stuk goud voor deszelfs eigen ik meer of minder deugdzaam is.
"Het opperhoofd heeft een koperen ketel en een oliekan" zei ik, terwijl ik Moosu een grooten steen in de hand gaf. "Het dorp is in rust en het is donker. Kruip nu stil in de hut van het opperhoofd en sla hem zoo hard je kunt met den steen op zijn maag. En moge de gedachte aan het vleesch en al het goede voedsel dat ons in volgende dagen wacht je kracht geven.
"Is dat de meening van uw hart, de overtuiging van uw geweten?" vroeg de graaf. "Ja, dat is zij!" antwoordde Piet. "Volgens mijne overtuiging, volgens mijn geweten!" "Ja!" knikte Luigi, terwijl hij graat Mathias als bezegeling van zijn gebaar de hand drukte.
Ik stapte op haar toe, liet de kolf van mijn geweer dreunend op den grond neerkomen en zeide op mijn meest barschen toon: Jaschly kaftani senin kodschanun werde? Waar is de oude kaftan van uw man? Indien zij van plan was geweest te liegen, werd zij door mijn toon zoo overbluft dat zij antwoordde, terwijl zij op een tweede deur wees: Sandykda! In de kist! Onu getir! Haal dien.
Terwijl alle wetenschappelijke geleerdheid is vermeden, is door deskundig toezicht bij de bewerking waarborg gegeven aan de strikt juiste boekstaving der zeer populair vertelde militaire operaties. Het behoeft geen betoog dat dit de waarde van het boek verhoogt.
Zie, aan een der beide palen, die het dekseldak schragen, hangen haam, jaagkussen, oorshout en lijn eendrachtig bijeen, terwijl de haak der tweede paal een kleine lantaarn draagt, benevens een wilgenhout met een eindje gevlochten touw er aan 't welk, alzoo vereenigd, den naam van zweep ontving.
Een uitdaging zou deze daad zijn gevolgd; maar met een levendigheid, welke bewees dat het vuur der jeugd bij Aylva nog niet was uitgedoofd, rees deze uit zijn stoel, greep Adeelen, die zijn dolk reeds had ontbloot, in de borst en drukte hem vrij onzacht tegen den muur: terwijl de Abt zich met angstvalligen blik voor Deodaat kwam stellen.
Zijne zwarte haren, zoo fijn als zijde, hingen in glanzige krullen om zijn rond, vroolijk gezichtje, terwijl een paar groote donkere oogen, vol vuur en zachtheid te gelijk, onder de lange wimpers kwamen uitkijken, toen hij nieuwsgierig in het vertrek rondzag.
"Hou even op," zeide Reinout: "ik krijg daar een inval." "Deze of gene zottigheid?" zeide Deodaat. "Neen, in ernst! Wij hebben den avond vrij: laat ons dien besteden om achter het geheim te geraken, dat mij zoo na aan 't harte ligt." "Wat zijn uwe voornemens?" "Volg mij, en gij zult die vernemen," antwoordde Reinout, terwijl hij rechtsaf een weg insloeg.
Woord Van De Dag