Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Maar toen was ik erbij, en ik kan nu slechts tersluiks eens bij nacht een bezoek brengen in mijn geboortedorp." Als men nu vraagt, hoe de verhouding van den zendeling is tot de bewoners van de verschillende gebieden, kan men zeggen, dat in Britsch Indië de zending wordt vrij gelaten, zoolang ze zich binnen de grenzen van de wet houdt.
Bovendien, ik heb hem immers van klein kind af gekend, en hij mij ook ook; ik was temet de eenige, dien hij nog na zijn ziekte herkende. Is 't niet zoo, beste jongen?" Strijkman spreekt luid en gejaagd. "Ja, oome,.... Dorus heet ik, Kobus en Dorus!" Vrouw Juttner krijgt het benauwd, en Strijkman wischt zich tersluiks een paar kille druppels van de slapen.
Een zucht ontglipte haar lippen, terwijl zij uit den bon-bonnière een cough-lozenge nam, en mevrouw zag haar even tersluiks aan, daar zij wist, hoe het openbaren harer moederlijke bezorgdheid Lili in deze prikkelbare stemming meer ergeren kon, dan de grootste onverschilligheid gedaan zou hebben.
Gaetano dacht, dat hij gaarne haar wang wilde streelen. Zij zou zoo bedroefd zijn, als hij niet met haar meeging. Zou hij het wagen haar te streelen? Hij keek tersluiks naar pater Jozef. Deze zat stil naar den grond te staren, en zuchtte, gelijk hij gewoonlijk deed. Hij dacht niet aan Gaetano, en zij, zij merkte het in het geheel niet.
Amy was op het punt te gaan schreien, maar Laurie trok tersluiks den papegaai bij zijn staart, wat dit dier een verschrikten schreeuw ontlokte en hem op zoo'n dwazen toon "Genadige hemel!" deed roepen, dat ze in plaats daarvan begon te lachen. "Welke tijding heb je van je moeder?" vroeg de oude dame snibbig.
Te Horezu moesten wij de keus van ons logement aan den koetsier overlaten. Hij brengt ons in een soort van hoeve, die volkomen ledig is. Niemand in de herbergzaal, niemand in de kamers, waar wij haastig en tersluiks een blik in werpen.
In die beschutte inhammen en bochten heerscht vaak windstilte, en zoo sluipen de vaartuigen haast tersluiks van kust tot kust, van eiland tot eiland, en glijden behendig door het labyrinth van doorgangen en kanalen, terwijl zij de talrijke klippen met groote zekerheid weten te ontwijken. Op enkele punten is de vaart buitengewoon moeilijk.
De luiken zijn gesloten in dit sombere huis in een Londensche square, en we kunnen niet zien of de liefde schuilt onder het dak, maar de benedenvoordeur is open en op de bovenste trede van de stoep schept een mooi Londensch dienstmeisje een luchtje. Zij kijkt verlangend naar den hoek en werpt nu en dan tersluiks een blik naar de dichtgetrokken gordijnen. Daar komt een jonge man aanslenteren.
Terwijl aldus tersluiks hun bijeenkomsten voortgingen, scheen het meisje op een nacht ingeslapen in een droom te zien, dat zij met Gabriotto was, dien zij tot groot genoegen van beide in haar armen hield en terwijl zij zoo bij elkaar bleven, leek het haar, dat uit zijn lichaam een donker en vreeselijk ding te voorschijn kwam, welks vorm zij niet kon herkennen en dat het ding Gabriotto beetpakte en ondanks haar met wonderlijke kracht hem uit haar armen nam en met hem onder den grond verdween; de een kon den ander nooit meer terugzien, waarover zij onnoemelijk veel smart voelde en daarop ontwaakte zij.
De "jongste bediende", een klein tenger ventje met een armoedige, grijze tint luisterde, stil, angstvallig loerend, gebogen over 't copieboek dat hij registreeren moest, en als hij even tersluiks dorst mee te lachen, kreeg hij een tik van den correspondent, op zijn vingers, met een platte liniaal.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek