Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
Neen, dat kon Jantje in 't geheel niet bekoren, en hij maakte gauw, dat hij weer in zijn bed kwam. Maar den slaap kon hij niet meer vatten; hij was dan ook veel te vroeg naar zijn bed gegaan. Hij deed niet anders dan zuchten, en vond, dat de nacht vreeselijk lang duurde. "Er komt nooit een einde aan," mompelde hij zacht. "Weet je wat, ik ga tot duizend tellen.
Niet kijken, Karel, over drie honderd tellen heb je het recht om te komen.» Karel ging met de beide handen voor de oogen tegen den dikken boom staan, die midden op het marktplein stond, en begon te tellen. Hij hoorde de jongens in alle richtingen verdwijnen, maar kijken deed hij natuurlijk niet.
"Ze schieten weer!" schreeuwde Jonge Kees, die 't nu niet langer voor weerlicht aanzag. Geen tien tellen later hoorden ze een oorverdovend geruisch, alsof er wel honderd ketels water over eene rood gloeiende ijzeren plaat gegoten werden. 'T was de kogel van den vijand, die op eenige vademen afstands van het schip door het water vloog.
Hè ja, dat vond Frits niet minder prettig: uitrusten op zachte mossen kussens, babbelen met aardig Roodkapje, luisteren naar de vroolijke muziek en vooral ook kijken naar al de prettige drukte om hem heen. Nu kon hij ook beter zien, wie er al zoo op 't bal waren. Wel, wel, wat een gasten! En wat een oude bekenden uit de vertellingen! Dwergjes waren er zooveel, je kon ze haast niet tellen.
Daar ik geen ander middel had van contrôle bij het opnemen van den weg dan mijn schreden, waarvan ik de maat kende, moest ik mijn weg te voet vervolgen en daarbij de passen tellen, vier volle dagen lang... De weg was nog al eentonig. Zand, altijd zand, in niet sterk geaccentueerde duinen, waarop een struikgewas groeide van heesters, die zelden de lengte van een mensch bereikten.
Ze hadden zoo niets van den gewonen preektoon, die mij bij ons altijd zoo geërgerd en verveeld hadden." »Er vielen dus geen dezelves op te tellen," merkte Frits aan met een glimlach. »Mogelijk wel, maar ik lette toen op wat anders. Die pastoor Alberts was een man van smaak, van kennis, van beschaving.
Haar vader was gewoon geworden haar zoo weinig te tellen, dat hij haar over de toestemming voor het huwelijk van Marius niet geraadpleegd had. Hij had met drift gehandeld, volgens zijn manier, en, als een slaaf geworden despoot, geen andere gedachte dan Marius genoegen te doen.
De ondervinding leert toch, dat de verlichtste personen met het meest-ontwikkelde verstand ten allen tijde slechts een kleine minderheid vormen. Ontegenzeggelijk moesten de gezaghebbenden in de wetenschap niet elkaar tellen, maar naar waarde schatten, ofschoon inderdaad die appreciatie zeer moeilijk is.
Gij acht het beneden je om, zooals ik doe, de boomen in het bosch te tellen en gij schenkt dertigduizend aan Rjäbinin, maar gij zult een vast jaargeld en ik weet niet wat nog al meer ontvangen.
Zoo de Hemel de geheele natie van stijfhoofdige ongeloovigen sedert meer jaren geduld heeft, dan een leek tellen kan, kunnen wij de tegenwoordigheid van één Jood wel voor eenige uren verdragen. Maar ik dwing niemand met hem te spreken of te eten. Geeft hem een tafel en een schotel voor zich, tenzij," zeide hij glimlachende, "deze getulbande vreemdelingen hem in hun gezelschap willen opnemen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek