Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 mei 2025
Hij gaf een teeken, de menigte week dadelijk uiteen en liet den doortocht voor de twee gevangenen open. »Lao-Shen", zei eenvoudig de aanvoerder van het geleide, den persoon op de verhevenheid aanwijzende.
Alleen zijne benijders konden voorwenden dat de bevallige scheiding, die zijne blonde haren, lang en fijn, ter weerszijden over zijne slapen hielp golven, het eenige teeken van distinktie was, dat aan hem te bespeuren viel.
Op een teeken van den reiziger sprong de skydskarl van zijn plankje naar beneden, om het paard bij het bescheidene hoofdstel te grijpen en vast te houden, een voorzorgsmaatregel, die volmaakt overbodig kon geacht worden.
Tasio scheen zijn geliefden schedel reeds vergeten te hebben; hij glimlachte nu, terwijl hij naar de donkere wolken opkeek. Bij de kerk kwam hij een man tegen, die een alpacajas aanhad en in zijn hand een heele vracht kaarsen droeg, behalve nog een stok met kwast, als teeken van zijn waardigheid. "U schijnt vroolijk te wezen?" vroeg deze in de landstaal.
Eindelijk waren zij dan in Jeruzalem; aan de poort hadden zij naar hem gevraagd, dien zij zochten; zij hadden zijne geboorte aangezegd, hun bleef niets over dan hem te vinden, en ook daarin rekenden zij vast op de leiding des Geestes. Die Gods stem beluisteren, of op een teeken des hemels wachten, kunnen niet slapen. Daar trad iemand op hen toe.
Door een teeken deed ik aan 't dienstmeisje verstaan, dat zij de bezoekster mocht binnen laten. Ik heb alles wat er toen gebeurde, goed en duidelijk onthouden. Het heeft zich in mijn geest geprent met forsche kleuren, die niet meer uit te wisschen zijn.
Daarna hebben wij vijf leden zitting doen nemen, wier geloofsbrieven door het kiesbureau aan ons zijn onderworpen. Wilt gij deze heeren uitdrijven? Mijn plicht als officier laat mij geen andere keus." Wiltz noodigt al de leden uit om met hem, ten teeken van protest, van hunne zitplaatsen op te staan.
Ik lag tegen de glooiing van een berg, twee schreden van een afgrond, waarin de geringste beweging mij nedergestort zou hebben. Hans had mij van den dood gered, terwijl ik van de zijden des kraters afrolde. "Waar zijn wij?" vroeg mijn oom, die zeer verstoord scheen over zijn terugkeer op de aarde. De jager haalde de schouders op ten teeken van onwetendheid. "Op IJsland?" zeide ik.
Toen Squambo de hand verhief, ten teeken dat hij nog iets wilde vragen, riep de officier: »Stoppen!" De raderen, die slechts langzaam in beweging geraakt waren, stonden dadelijk stil. »Mag ik om eene inlichting verzoeken?" vroeg de Indiaan. »Spreek. Welke?" »De nacht is donker," begon Squambo. »Dat is zoo... Verder?"
Alonzo nam het briefje begeerig aan, en door Maarten op zijn verzoek tot aan zijne woning vergezeld, stopte hij dezen eenig geld in de hand, begaf zich vervolgens naar zijne kamer, en las de volgende woorden: "Waarschijnlijk zult gij u morgen met het gezantschap ten onzent bevinden. Ik bid u, voor uwe en mijne rust, door geen het minste teeken te verraden, dat gij mij genegen zijt."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek