Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Sinds ik het verliet, heb ik mij nooit meer gelukkig gevoeld." »Dat komt omdat het u aan werkzaamheid heeft ontbroken." »Dat is maar al te waar, ik voel dat ik al doffer en suffer word, sinds ik hier op dit bovenhuis zit te verroesten."
Verwond het, kind, met zuchten, snik het dood Of vat een vlijmend mes met uwe tanden En boor ter plaatse van uw hart een wond, Opdat der oogen gansche tranenstroom In deze groeve vliete en, ingezogen, 't Arm klagend hart verdrinke in zilten vloed. MARCUS. Foei, broeder! leer haar niet zoo gewelddadig Aan 't teeder leven de eigen hand te slaan. TITUS. Wat, deed het leed u reeds een suffer zijn?
Om 't even, ik zal hem zeggen: Oude suffer, gij zijt verrukt van blijdschap mij te zien; ik heb lust om te trouwen, ik heb lust met mejuffrouw onbekend te trouwen, dochter van mijnheer onbekend; ik heb geen schoenen aan de voeten, zij heeft geen hemd aan 't lijf; dat past goed bij elkaâr; ik heb plan mijn loopbaan, mijn toekomst, mijn jeugd, mijn leven in 't water te werpen; ik heb lust mij hals over kop in de armoede te storten; dat is zoo mijn idee, gij moet er in bewilligen; en de oude zal bewilligen.
Gij waart vroeger altijd het haantje vooruit, en het was u nooit te laat om naar huis te gaan; maar sedert gij getrouwd zijt, ik heb het gezien van het eerste jaar af, sedert gij getrouwd zijt, geraakt gij allengskens meer en meer achter den bezem; gij durft u niet meer verroeren, gij wordt een suffer, een gierigaard, een kwezelaar.
Hij teekende de koeien uit, hij teekende de boomen, den ouden molen en de twee kasteelen; hij probeerde zelfs zijn kameraadjes uit te teekenen, als deze maar even voor hem wilden stilzitten. Maar dit was moeilijk te verkrijgen. De andere koewachtertjes lachten hem uit met zijn teekenmanie en beschouwden hem zoowat als een half-onnoozele suffer.
Ik heb er een dag aan besteed om hem te leeren, dat hij er "oome" tegen zeggen zou; maar jij bent nooit tevreden, ouwe suffer.... Loop niet zoo ver weg, Kobus. Hier! hier!" "Daar zeg je nou waarachtig zelf Kobus; je bent 'n uilskuiken. Zoo zullen we er nooit komen, als jij zelf je vergist...." "Och! maak je niet moeielijk; ik weet wat best, wanneer ik op moet passen of niet.
»Dat is zoo," hernam hij, »ik bezit tegelijkertijd de gegevens van een »suffer" en die van een gezellig mensch. Ik denk vaak aan deze regels van Goethe: =»Schade dass die Natur nur einen Mensch aus dir schuf,= =Denn zum würdigen Mann war und zum Schelmen der Stoff."=
Wat moet men van haar denken! Ja, waarachtig, wat, wát moet men van haar denken! Zwijg Armelo, zwijg nu vooral: die vreemde is er bij. Wat zou hij dan wel van haar moeten denken indien hij wist dat ze de waarheid bedekt.... neen, dat ze ofschoon misschien voor 't allereerst dat ze nu.... liegt, dat ze haar ouden vader tot een suffer, of, tot een leugenaar maakt.
Kwam die grijs-harige suffer dan noòit aan het eind? Tusschenroepen? Natuùrlijk werd er geroepen. "Wa, wa, wa, wa " Doch zullen wij Caterham beter hooren? In ieder geval kan je naar Caterham kijken, en je kan opstaan en van uit de verte de trekken van den grooten man eens opnemen.
Maar hij was daarom toch geen blokker of suffer, hij had er ook slag van met zijn kameraden plezier te maken. Hij was juist, zooals een student behoort te zijn. Hij had geen ander gebrek, dan dat het aan hem te merken was, dat alles hem meêliep. Maar dat kan den besten gebeuren. 't Is niet zoo gemakkelijk voorspoed te dragen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek