Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
"Nee"...., zei vrouw Plas, in een mistroostige fataalheid, "dienen het ook al geen zin...." Eerst in de tweede week was Sprotje zoover bijgekomen, dat zij met haar moeder naar het dokters-spreekuur kon gaan.
En toen zij eens, zenuwachtig van 't gejachte werk, zich diep in den vinger jaapte, vroeg Mevrouw: of er dan geen plaatsje naast was geweest? en zij werd boos, toen Sprotje wat lang bezig bleef aan de pomp met uitwasschen en een doekje omwinden.... "Jij zal ook in geen twee slooten tegelijk loopen," zei ze.... En de tweede week al begonnen de strubbelingen. Op een morgen kwam Marie zonder mutsje.
"De kippen op straat zullen je niet gekend hebben," plaagde zij nog even; dan schonk zij Sprotje een notendopje brandewijn met suiker in, omdat ze zoo blauw zag van de kou. Eerst toen Sprotje dat op had, voelde ze hoe verkleumd haar handen en voeten waren en hoe pijnlijk haar schouderbladen.
Met onzekere vingers en in een zwijmeling van geluk zette Sprotje het fijne blanke als een kostbare kroon boven haar mager-bleeke gezichtje.... Toen strikte juffrouw Jonkers zelf de keelbanden dicht, haalde losjes de lussen uit, streek even nog de altijd weer neersliertende haarplukjes terzijde weg; zij deed twee stappen achteruit, om beter het effect te beoordeelen.
Dien nacht droomde Sprotje van klein Wilmpje; hij zat in zijn tafelstoel en speelde met een looden kopje en melkkannetje van drie centen, dat Sprotje hem eens meegebracht had op een Zondagmorgen.... Zij zag zijn dikke witte handje, dat deed of het inschonk.
Als er iemand belde, die boven gelaten moest worden, zoo gaf Mevrouw nog nadere verklaring, dan ging zijzelf wel gauw licht maken.... Daarna kwam Sprotje in een slaapkamer, die armoedig leek, en in het kleine huiskamertje moest zij stukken oud karpetgoed leggen, om het halfsleetsche vloerkleed nog wat te sparen.
"'t Was heel wat anders als met je zuster, hoor," zei hij heftig; "nou wou zij wel, maar ik niet.... nou heb ik háár laten schieten...." "'k Mócht 'r niet," kwam hij nog uitleggend achterna, kalmer al weer. "Hei je nog altijd sjagrijn over Sien?" vroeg Sprotje met een zacht-goedig meelij in haar stille stem, en steelswijs zag zij den jongen aan.
"O.... 'r verdiende loon...." zei hij, tot tegenspraak geprikkeld, "'t is een knappe meid genoeg om een rijke jongen te verdienen.... maar bij mijn het ze 't toch smerig late liggen...." Sprotje keek bevreemd naar hem op.
"Sprotje" is eigenlijk een zuiver historisch-materialistisch werkje, maar het is zuiverder dan het waarschijnlijk zijn zou, indien een historisch-materialistisch schrijver het geschreven had, omdat het geheel zonder tendenz is.
En 't andere moest ze ook maar stilletjes nemen, ried de moeder; 't stond zoo maltentig, 'n meissie met 'r pillendoos! Maar den laatsten morgen, 's Zondags, toen Sprotje nog eens haar kannetje ging laten vullen, had ze niets gezegd. Ze had niet gedurfd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek