Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Een luid applaus volgde, maar werd plotseling gesmoord; want het bed, waarop de loge gebouwd was, viel eensklaps in en verzwolg het opgewonden publiek. Roderigo en Don Pedro vlogen te hulp en allen werden ongedeerd weer opgehaald, hoewel de meesten sprakeloos waren van 't lachen.
Ter linker- en ter rechterzijde bevond zich in de wanden der kamers eene deur; die ter rechterzijde was wit als sneeuw, die ter linkerzijde zwart als ebbenhout. Sprakeloos van verwondering blikten de beide broeders eene wijle rond en sloegen toen het oog op den Derwisch. Knielt neder! zeide deze op een ernstigen indrukwekkenden toon.
Het hoofd met de golvende blonde haren rustte op haren arm en zij ademde kalm en rustig als een kind. Weinig vermoedden zij, die haar zoo zagen liggen, dat stormen van hartstocht en verlangen door haar hart joegen en dat hare ziel tot stervens toe bedroefd was. Sprakeloos van verbazing zag koning Mark neer op het liefelijk beeld der slapende.
Lamme, die hem nog altoos vasthield, zeide tot hem: Met spijt denkt gij aan den verloren schat. Maar 't is eene verklikster, die u in heur spionnennet zou lokken. En gij merkt het niet: ik berst van lachen. Uilenspiegel zei geen woord en de beide gezellen stegen weder op hunne ezelen. Zij reden sprakeloos voort, schrijlings op hun grauwtje gezeten.
Sprakeloos en nijdig zaten man en vrouw voor haar.
Toen ik voor hem verscheen, zag hij eene wijl mij sprakeloos in de oogen met denzelfden blik, die mij zoo dikwijls heeft doen sidderen. Ik schouwde hem onversaagd in het aangezicht, zóó vast, dat hij zelf het moede werd, en eindelijk, het hoofd schuddende, met een en glimlach uitriep: "Gij zijt zinneloos op mijn woord! Gij ziet er knap uit, met uw blauw oog!"
Hij blikte zijwaarts naar Cordule, die rood stond en sprakeloos. Hij blikte naar de rolling van tranen die éen vóor éen over hare wangen wippelden, en naar de hoop die onder de tranen scheen. Hij knikte toen, zwijgend, kuchend, hevig bewogen. Ik ben zeer gelukkig, zei Francine nauwelijks hoorbaar, zeer gelukkig .... dat ik u dit geluk brengen kan.
De deur, die aanstond, werd door Pencroff opengestooten, die snel binnentrad.... De woning was ledig! Inventaris. De nacht. Eenige letters. Voortzetting van het onderzoek. Planten en dieren. Harbert in gevaar. Aan boord. Vertrek. Slecht weer. Een vonk van instinct verdoold op zee. Een vuur te rechter tijd. Pencroff, Harbert en Gideon Spilett stonden sprakeloos te midden der duisternis.
Zijne vrouw bleef wel een uur sprakeloos, en scheen geene acht op zijne ongerustheid te slaan. Toen zij hem eindelijk vroeg, wat hem dus over en weder deed dwalen, vertelde hij haar, dat hij eenen leelijken droom had gehad en nog beefde van het akelig gezicht, dat hem had verschrikt. "Ach, Peternelle," zeide hij, "ik lag gerust te slapen.
En waar is de Engelsche dame heengegaan? vroeg hij. Naar het Zuiden van Frankrijk of naar Zwitserland; Lize zou mij schrijven om u haar adres te geven, maar ik heb nog geen brief van haar ontvangen. Nog altijd stond ik sprakeloos, maar Mattia deed wat ik geheel vergat. Wij bedanken u wel juffrouw, zeide hij. En hij duwde mij zachtkens naar buiten de keuken uit. En nu op weg; vooruit! zeide hij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek