Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


Daar stond op den weg een kermiswagen. Een troepje havelooze kinderen stoeide in het gras. Vader zat aan den kant van den weg aardappelen te schillen. Moeder stond bij een kleine kachel in den wagen en roerde in een pan, terwijl ze een liedje zong. Soliman zei: "Die konden wel wat geld gebruiken" en Orleman antwoordde: "Kan zijn, maar ze treuren niet.

Soliman volgde zijn voorbeeld, terwijl de mieren rechts om keert maakten en met stille trom den aftocht bliezen. Toen de beide dwergen wat uitgerust waren, besloten ze den klomp maar onder den boom te laten liggen en vroegen hem zijne takken flink er over uit te spreiden, opdat geen roovers hem zouden ontdekken.

Haal my de Satan! ik ben nog even wys! ja, ik zie het hexje nu en dan; ik heb ook met haar op het Concert geweest; maar ik ben nog even na, als toen ik begon. Hoe moet ik het aanleggen? Liflaffen? dan lachte zy my van myn stuk; haar met een stemmig bakkes zeggen, dat ik haar bemin? Sultane Favorite, Jan: is dat niet dubbelt wel? als ik, Frederik de eerste, haren Soliman ben.

Beiden liepen nu tegen den storm en de hageljacht in, alsof ze er heel niets van bemerkten en hadden zoo weldra het vervallen huisje bereikt. Soliman wilde de klink oplichten, om dan naar binnen te gluren, maar Orleman hield hem terug. "Stil, wacht eens; hier is een pijp van een goot, laten we naar boven klimmen." In een oogwenk waren ze op het dak. Toen tegen den schoorsteen op.

Toen eerst sprak Soliman: "Zullen we 't den koning vragen, of 't deze menschen zijn?" "Neen, Zijne Majesteit zou ons toch niet antwoorden. Ik weet zeker, dat we dit arme kind en haren vader helpen moeten en gauw, nog dezen nacht," antwoordde Orleman. "Ja, nog dezen nacht. Maar we kunnen dat kind toch dien klomp goud niet geven.

Twintig duizend Turken waren op het slagveld gebleven, en generaal Mustapha, hun aanvoerder, had met het overschot van zijn leger een toevlucht gezocht aan boord van zijn schepen en ging heen van Malta. Keizer Soliman kreeg een zeer diepen indruk van deze nederlaag.

Ibrahim, die ten diepste gegriefd was in zijn hart en in zijn politiek, besloot zich te wreken door de verwoesting van Malta. Hij maakte reeds verbazende toebereidselen voor dat doel, toen de dood hem verraste, zooals hij het Soliman had gedaan, vóór de wraakplannen tot uitvoering waren gekomen.

Wel begreep hij niet, wat de koning bedoelde, maar zoo ging het meestal, dan moesten de dwergen het maar uitvinden, vragen mochten ze niet. Toen Orleman buiten kwam en 's konings woorden aan Soliman meedeelde, krabden beiden hunne baarden en besloten ze, maar eerst te zorgen, dat de klomp de aarde bereikte.

Onderwijl zouden zij eerst gaan zoeken naar het menschenkind, dat de koning bedoeld had. Zoo togen ze samen op weg. Wie zal hem hebben? Aan den rand van den weg zaten eenige veldarbeiders uit te rusten. Ze spraken luid met elkaar en lachten, maar één zat een eind van de anderen af en scheen droevig gestemd. Soliman stootte Orleman aan en achter een paar hooge planten bleven ze luisteren.

Soliman bracht mij samen met vijf of zes slaven van goede afkomst, die weder ingekocht zouden worden en aan wien men geen zwaar werk gaf, het verzorgen van de oranjeboomen en het begieten van de bloemen. De Pacha was een flink gebouwd man van veertig jaar en voor een Turk zeer beleefd.