Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 26 juli 2025


Soliman bracht in het nieuwe serail de weelde zijner voorgangers over, alsmede eenige verfijningen van de beschaving der westersche landen. De kamer, waarin hij sliep, was door het helderste licht beschenen: er brandden lampen in van zuiver goud. Zijn bed echter was niets dan eene plank, bedekt met geborduurd goudlaken.

Orleman was er het eerst. Hij boog zich over de opening heen en keek naar beneden. "In orde! Er is geen vuur onder. Ik kan zoo in de kamer zien. Kom maar!" Meteen liet hij zich naar beneden glijden. Soliman volgde hem zoo gauw, dat hij geen tijd had om weg te komen en zijn kameraad op zijn schouders terecht kwam. Maar Orleman stond pal.

Enkele gunsten en belooningen, aan sommigen ten deel gevallen, vuurden den ijver dezer geïmproviseerde metselaars en opperlieden zoo zeer aan, dat het vervoer der materialen genoegzaam niets kostte. "Onze wandeling," zeide de Padri, "herinnert mij aan eene karakteristieke bijzonderheid uit het leven van den stichter van dit paleis. Shâh Soliman was niet minder bijgeloovig dan grillig.

Ik was binnengesmokkeld in een draak, die in een comediestuk moest worden gebruikt, toen Soliman, die, naar ik meende uit de stad was, zoo plotseling naar haar kamer kwam, dat de oude vertrouwde slavin, die altijd op wacht stond, nauwelijks tijd vond om ons te waarschuwen. Ik had nog minder den tijd om mij te verbergen.

Het was in 1565 na de nederlaag van het leger van Soliman den Tweede, die het eiland had willen veroveren. De Grootmeester besloot partij te trekken van een oogenblik van rust in den strijd, om de door de Turken vernielde wallen weer te herstellen en de beide havens te verdedigen door het aanleggen van een nieuw fort op het schiereiland tusschen hen beide in.

Zij verschansten zich in Saint-Jean d'Acre, daarna op Cyprus en eindelijk op Rhodus, waar ze zich twee eeuwen lang handhaafden tegen de onvermoeide pogingen der Turken, en waar ze den naam van Ridders van Rhodus aannemen. Doch Soliman kwam aan de spits van een leger van 200.000 soldaten en sloot het fort in, dat door nauwelijks 600 ridders en 4000 man werd verdedigd.

Men verhaalt dat deze daad, verre van een breuk te veroorzaken, het sluiten van den vrede tusschen den Keizer en de Polen nog verhaastte. Een Gezant van Karel V, ten gehoore geroepen bij den Turkschen Keizer Soliman, zag bij 't binnenkomen dat er geen stoel voor hem was gereed gezet.

Daar hij nu geen man was om zich te laten beheerschen door gemeene sterren, verwisselde hij zijn naam Sussi tegen dien van Soliman en liet zich nog eens kronen, toen de stand der sterren gunstiger was. Het is inderdaad ongelukkig, dat dit hulpmiddel om rampen af te wenden, buiten het bereik ligt van gewone stervelingen!"

Zij zetten hunne lantaarns zóó neer, dat het licht op den goudklomp viel en haalden hun houweel te voorschijn. Toen Soliman hem ophief riep Orleman echter: "Wacht nog even. De stukken zouden zoo weg kunnen vliegen." Hij haalde zijn zakdoek uit den zak en bedekte daar den klomp mee. Toen gingen zij aan het hakken en hakten wel stukjes van het goud, maar de zakdoek bleef heel.

Hij wilde er om heen loopen, maar bleef staan. "Och, wat is dat dan toch. Het lijkt net goud. Waarom zou ik hem niet meenemen? 't kan toch geen kwaad, al is het een dwaasheid." Hij bukte zich, raapte den steen op en stak hem in den zak, die hij weer op zijn rug hing. Toen ging hij verder. Orleman en Soliman kwamen nu van hun zitplaats. "Zie zoo hij begrijpt het nog niet," zei Soliman.

Woord Van De Dag

soepe

Anderen Op Zoek