Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Ik min u, smeulend vuur, ik min uw donker branden, dat achter bleeke wanden waakt en wacht op zijn uur! "Hangt niet ons' Liefde door dien frisschen tuin? Vonkelt zij niet in 't waai'rend water-waas, dat sproeit het glanzend gras, en dóór dat gaas, verstuivend in den wind, glijdt zij niet schuin
De vrouw opende voor hem de deur van een voorkamertje, met een karpet op den grond en gemeubileerd met eene tafel, met blinkend wasdoek bedekt, eenige stoelen met hooge pooten en leuningen, en eenige hard gekleurde pleisterbeeldjes op den mantel van den schoorsteen, waarin een smeulend vuur brandde.
Haar instinkt kon soms de eischen van zijn smeulend verlangen raden. Het waren dan hare behaaglijkste momenten, en ze rilde van een innerlijke jacht, die haar gevoel scherpte en hare opgezweepte vermogens in laaie passie blaken deed. Ze bewoonden in Venetië het erfgoed van den ouden heer del Sarto, een vriend van Sörge, den vader.
Er werd weinig gesproken, de meesten zwegen, maar de vurige blikken, die telkens op het stadhuis werden gericht, zeiden genoeg. Het woelde en kookte in de harten dier mannen, en in hun binnenste was het als een smeulend vuur, dat slechts een vonkje noodig had, om de vlammen te doen uitslaan. En dan dan zou hunne wraak vreeselijk zijn. Al meer en meer kwam het volk toestroomen.
"Als Maurice mij verraadt," zei Prins Jan "als hij mij verraadt, zooals zijn gedrag mij doet vreezen, dan zal ik zijn hoofd hebben, al raasde Richard zelfs voor de poorten van York!" Wek in Hircaniës woestijn den tijger, Ontruk den hongerigen leeuw zijn prooi; 't Is min gevaarlijk, dan het smeulend vuur Der dweepzucht aan te blazen! Anonymus. Ons verhaal keert thans tot Izaäk van York terug.
De oude had, onder twee fronsende wenkbrauwen, een paar oogen van smeulend vuur, en tusschen die oogen eene groeve, waarin een foliant vol diepe gedachten en eene gansche kroniek vol sombere herinneringen schenen verholen te liggen; de blik der jonge was als staal zoo grauw, zoo hard, zoo blinkend en zoo koud en toch met zijne levendigheid niet zonder iets, dat sommige mannen verlokkend vinden, andere brutaal.
Terwijl hij voortliep bedacht hij dat het dwaas zou zijn den ganschen nacht te dwalen, indien hij in den morgen op reis wilde gaan; hij besloot naar huis te keeren, en lang te slapen. De deur stond aan en binnen vond hij Simon, die alleen nog op was, slapend met het hoofd in de armen op de tafel; nevens hem stond een ronde kruik met bier, de katten lagen voor het smeulend vuur te spinnen.
Mijne jonkheid en de klagende toon mijner stem troffen de goede lieden; zij wezen mij eenen stoel bij het smeulend vuur, hielpen allen te gelijk om den ransel van mijne schouders te krijgen, en zeiden mij onder betuigingen van vriendschap en medelijden, dat hun huisje gansch tot mijnen dienst stond.
"Wie durft in mijn rijk vertoeven, "Als de Wawaas zijn verdwenen, "Als de gans naar 't Zuiden klepte, "En de reiger, de Shuh-shuh-gah, "Lang alreê vertrok naar 't Zuiden? "'k Zal zijn wigwam binnentreden, "En zijn smeulend vuur wel dooven!"
Recht boven 't land stond de open hemel, strak, star-helder blauw, maar in de wijde welving waziger, ook aan den zonkant, waar de damp hel sprankelde in gloeiing, de westerhorizon was grijzig wit als hing daar rook van smeulend hout.... Klokgeklep, van verre, trillend, 't eenige geluid, en teeken dat het Zondag was....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek