Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 18 juli 2025


Nu vormde hij de innigste wensen voor de welvaart van Vlaanderen; maar wat kon het baten, mits Johanna van Navarra er reeds anders over beschikt had? Na de sleutels afgeleverd waren, bleven de Vorsten nog enige tijd op de aanspraken der Wethouders luisteren en kwamen eindelijk van de stelling.

"Ja, zulke zijn er", bevestigde Frumold, die begon te hopen dat de tusschenkomst van den proost hem misschien nog het leven zou redden. "Zult gij ons die verborgene schatten toonen?" vroeg hem Burchard. "Ik zal ze u aanwijzen, zonder iets te verzwijgen." "Welnu", zeide Burchard op eenen toon, die geene wederspraak duldde, "ik vertrouw de sleutels aan mijnen oom, den proost, die ze zal bewaren.

Zie, tot bij de secretaire in gindschen hoek rolt hij zich langzaam voort; een verborgen zijlade trekt hij open, en neemt er den ring uit die zijne sleutels verbindt.

Toen bleef hij weer eenige minuten staan. Alles bleef stil. Hij hoorde niets dan de ademhaling van Coenraad. Zacht strekte hij zijn arm uit om te onderzoeken, of hij diens bed al genaderd was. Ja, nog ééne schrede, en hij had zijn doel bereikt. Voorzichtig sloop hij verder. Hij boog zich een weinig voorover, zoodat hij Coenraads adem in zijn gelaat voelde. Waar zouden de sleutels zijn?

Pompilius, sprak Uilenspiegel, al die moeite en schrik zijn onnoodig: neem de sleutels nog eenmaal; ik zal er van maken hetzelfde model en de andere zullen wij gerust laten liggen op den buik van den goeden proost, onzen heer. Dat is een goed gedacht, zeide Pompilius.

»De sleutels? Wat moet jij met de sleutels doenbromde hij terug, zonder in het minst blijk te geven, dat hij van plan was op te staan. Nu wist hij zeer goed, dat ik elken Zaterdag op het orgel speelde. Hij vroeg dus naar den bekenden weg. De zaak was echter, dat hij te lui was, om op te staan, ten einde ze voor mij te halen.

Pago, een der sleutels van den Quarnero, was een punt van groot strategisch gewicht; wie hier gebood, was meester van een der uitgangen van het kanaal della Morlacca, en kon dus gemakkelijker de Uskoken in Segna blokkeeren.

Hij was bezig door de kamers te hollen, aan de meubelen vragend wat hij beginnen moest, sleutels in sloten omdraaiend en ze dan weder ontsluitend, naar deur, raam en slaapkamer vliegend toen de beambte van de verdieping binnenkwam. "Geen oogenblik te verliezen, meneer," zei hij. "Ze hebben uw nummer gevonden op het bord in den gang! Ze komen recht hier naar toe!"

Intusschen had Uilenspiegel eenen vuistslag gegeven op Stevenijne's neus en hare sleutels uit heure tassche genomen, en nu wilde hij met alle geweld haar heure keersen doen eten. De schoone Gilline krabde, als eene verschrikte kattin, met heure nagelen aan deuren, ramen, ruiten en vensteren, om ergens een uitweg te vinden.

Slaap maar door," vervolgde hij lachende: "dan geraakt gij niet in de verzoeking van de geheimen der Justitie te verklappen." Dit gezegd hebbende stond hij op, haalde een bos met sleutels uit zijn zak, opende daarmede een deur, welke zich in een hoek van het vertrek bevond, en liet den zooeven genoemden persoon binnenkomen.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek