Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juli 2025
Ik was daarmede nog niet geheel gereed, toen ik reeds voetstappen hoorde. Het was een der Skipetaren die mij kwam zoeken. Waar blijft ge zoo lang? vroeg hij op barschen toon. Hier bij het paard! antwoordde ik terwijl ik hem uiterst verbaasd aankeek. Dat zie ik, maar moet dat zoo lang duren! Wel, ben ik dan niet mijn eigen baas! Neen, niet meer! Ge behoort nu bij ons en hebt u naar ons te schikken!
Die vreemdelingen zien er anders niet naar uit of zij bang zijn. En voor wie zouden zij dan moeten vreezen? Voor de Skipetaren. Dat geloof ik niet! Want ik ben zelfs niet bang voor hen. En dan die vier! Ge moet de wapens van den een maar eens zien. Daar heb ik van gehoord. Men moet hem toch verteld hebben, dat hij door de Skipetaren zal worden opgewacht. Daar weet ik niets van.
Ik kon wel denken dat die drie op ongeveer tweeduizend pas niet zouden stilhouden maar in draf verder zouden rijden, en dan konden de Skipetaren hen ongemerkt inhalen en van hun paarden schieten. Wel is waar hadden de struikroovers geen schot meer op hun geweer, maar zij konden snel weer laden. Dus het eenige wat mij te doen stond was, hen te beletten weg te rijden.
Zien wij er dan als Skipetaren uit? Zeker niet! Maar dat zwarte paard heeft mij in de war gebracht. Wanneer de ruiter die het berijdt, wat grooter van gestalte was, zou ik, ofschoon hij niet zoo gekleed is, toch denken dat ik de Skipetaren voor mij had. Welke meent gij dan? Och Heer, neem mij niet kwalijk, maar daar mag ik niet over spreken. Zoo, zoo!
Maar hm, ik hoorde vandaag onderweg, dat er twee Skipetaren zijn, die berucht zijn in den omtrek. Hebt ge daar wel eens van gehoord? Ja, want wij boden hooren van alles! En kent gij ze? Neen, Heer! Hoe kan een eerlijk man roovers kennen? Wat is er met hem aan de hand? Zij zijn van morgen gezien geworden in de nabijheid van Ostromdscha! Dan zij Allah deze streek genadig!
Maar ik verzeker je dat het geen enkel braaf mensch zal schaden als gij het ons zegt. Misschien toch wel! Want wanneer gij het verder vertelt, zou het den Skipetaren ter oore kunnen komen, en zouden deze die brave menschen nog maar vervolgen! Ik zal het aan niemand zeggen! Halef, geef dien ouden man een Bakschisch. De Hadschi haalde de beurs te voorschijn en wierp den ouden man wat in den schoot.
Wanneer het voort gaat te doen zooals nu, dan kunt ge bijna zeker zijn dat de hier verborgen Skipetaren het leven hooren, en dan zijn wij verloren. Hij meende echter, dat de vreemdelingen die zij verwachtten het leven hooren en daardoor tot voorzichtigheid zouden kunnen worden aangespoord. O, dat zal nog wel erger worden! zeide ik. Waarom?
Daar zij meenden te mogen aannemen dat wij hier langs zouden komen en inlichtingen zouden inwinnen, wanneer het ons gelukte aan de Aladschy's te ontkomen, hadden zij èn vader èn zoon wat wijs gemaakt, en ons waarschijnlijk als Skipetaren aangeduid. Ik hoopte dat de zoon wat spraakzamer zou zijn dan de vader. Toen hij dichter bij kwam, zag ik dat hij een zeer verdrietig gezicht trok.
Ik ging bij hen zitten en het gesprek werd nu op gedempten toon gevoerd. Zij hielden zich, alsof zij bereid waren den strijd te aanvaarden om de vreemdelingen, dus ons, van de Skipetaren te bevrijden. Het Skipetarenstukje dat zij mij wilden laten zien, bestond natuurlijk alleen daarin dat zij zich van mijn medewerking hadden verzekerd, ofschoon zij zelf de moordenaars waren.
En hebben zij, voor ge hier vandaan gingt, u niet gezegd dat gij hen niet mocht verraden? Ja, de Mubarek vertelde mij dat hij onderweg door vier Skipetaren was overvallen, maar dat hij hun had weten te ontkomen. Zij hadden een bloedwraak tegenover hem en zijn begeleiders, en zouden hem waarschijnlijk wel volgen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek