United States or Bahamas ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dat die mannen de Skipetaren niet behoeven te vreezen, daar zij kogelvrij zijn, wat gij nu toch zelf voor waar hebt moeten aannemen. Dat hebben wij moeten aannemen, want wij hadden dat ook reeds vroeger uit vertrouwbare bron vernomen. Maar zijn zij ook bestand tegen mes en dolksteken? Hm! dat weet ik niet. Dat zal wel niet zoo wezen, want dan hadden zij zich ook daar wel op beroemd.
Dat zal me aangenaam zijn, ofschoon ik niet zou weten, wie de moeite nemen zou mijn veiligheid te bedreigen. Zeg me maar wat ik doen moet. Gij gelooft misschien ook wel dat die vreemdelingen zullen worden overvallen? Ik heb het althans voor zeker hooren vertellen! Dan kunnen de Skipetaren zich alleen schuil houden op de plaats die ik op het oog had.
Dertig mannen als gij zijt, vermogen niets tegen twee van zulke Skipetaren. Wanneer zij u te pakken krijgen, zijt gij verloren. Ik meen het goed met u. Ik ben u dankbaar voor uw goede zorgen en bedoelingen, maar ik vrees hen niet! Heer, overschat uw krachten niet! Neen, dat doe ik zeker niet, maar ik heb een beschermer bij mij, op wien ik mij kan verlaten! En dat is?
Hoe moet het dan daar zijn, waar men de wet niet handhaven kan, waar niemand zich om haar behoeft te bekommeren, zooals hier bij ons? Denk eens aan de Albaneezen, de Arnauten, Skipetaren, Miridieten en al die natiën en stammen, die allemaal hun eigen wetten, gebruiken en rechten hebben. Dat is het terrein waar de Shoet op zijn plaats is. Hij lacht om den Grooten Heer en zijn ambtenaren.
Daarom moest mijn paard een eind van de anderen afstaan, zoodat de Skipetaren het niet konden zien. Ik had een grooten, en aan de eene zijde tamelijk spitsen boordenknoop in mijn zak. Dezen haalde ik ongemerkt te voorschijn.
Hij sprak zachtjes om mij te doen gelooven, dat hij werkelijk meende, dat hier ergens Skipetaren waren verborgen. Dan moesten zij ons immers hooren en zien, en niet wij hen.
Misschien was het hun dan mogelijk geweest de gevaarlijke plek te mijden, en indien dit door de dichtheid van het bosch al ondoenlijk mocht zijn, konden wij te voet er vereenigd de Skipetaren in den rug aanvallen en een machtige nederlaag doen lijden. Midden in het bosch liep de weg naar beneden en maakte tevens een scherpe bocht.
Mijn broeder meent, en ik ben het volkomen met hem eens, dat het zeer goed zou wezen, wanneer wij ons daar ook verborgen. Dan kunnen wij de aangevallenen ter hulp komen. Zijt gij daartoe bereid? Hm! Ik heb eigenlijk met de geheele zaak niets te maken. Wel zeker! Wanneer de Skipetaren daar op den loer liggen, zullen ze ook u aanvallen, zoodra gij verder rijdt.
Ik ben overtuigd dat hij zelfs niet bang is voor honderd Skipetaren. Mag ik het eens probeeren? Wat wilt gij doen? Zachtjes van achter hem komen aanloopen en trachten om hem, met mijn pistool, stilletjes een kogel in zijn hoofd te schieten. Ga uw gang! antwoordde ik even ernstig als hij zijn vraag had gemeend. En denkt gij, dat hij het in het geheel niet zal merken?
Hij zal den beiden Skipetaren gaan vertellen, dat wij tegen den middag vertrekken. Hij zeide toch, dat hij niet vertrok. Hij heeft gelogen, daar kunt gij zeker van zijn; wanneer hij nu naar huis gaat, dan gaat gij buiten de stad en verstopt u hier of aan den weg die naar Radowitsch voert. En wanneer hij voorbij komt, deelt gij mij dat mede. En als hij niet komt?
Woord Van De Dag