Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Me verlaten, terwijl ik in onderhandeling ben met Karthago, om daar te komen spelen met de Feesten van de Maan? Maar je denkt er toch niet aan, senex?? En wat zoû je dan willen doen? Het theater vaarwel zeggen, dominus.... En d
Ik heb ze nooit iets gezegd, zei Colosseros, verbaasd. Ik ook niet, zei Carpoforus. Ze weten altijd alles, verzekerde de dominus. Ze weten precies wèlke "aardige" sommetjes ik in depozito heb gegeven in Syracuze en Antiochië, voor mijn ouden dag, als ik lekker en lui dacht te leven. Lekker en lui? riepen de jongens. Je bent toch nog geen oude senex?? Al ben je niet meer een adulescens!
Zoo, ben ik maar....? begon Clarus woedend; hij was al in de twintig, zijn stem werd al te mannelijk; hij moest die forceeren naar de hoogte toe. Ja, en jij hebt de stem van een vènt, minachtte Cecilianus en Clarus werd rood van boosheid maar de senex wenkte hem en zij smoesden, terwijl allen nu, langzaam, slenterend, op weg gingen naar het Pompeïus-theater, voor de repetitie.
Die vragen uit mond van senex, adulescens, "paraziet", "slave"-rol en wie zij meer waren, overstelpten hen, de kwâjongens. Zij schertsten die vragen van zich weg, zoo als zij vliegen hadden weg getikt. Hadden zij een bad genomen, dat zij zoo frisch waren? Zij lieten zich er niet over uit.
Zie je, een proces heb ik liever nièt met de groote lui, maar toch, mòcht er iets bij den Keizer met Cecilius gebeuren, dan.... Ja, edele Martialis, en dan nog die lange zomermaanden, dat wij niet spelen.... Ik verhuur mijn komedianten wel zoo veel mogelijk, maar toch.... hoe kom ik dien tijd door tot Oktober, dat we naar Karthago moeten.... Dat ik misschien naar Karthago moet, en zònder mijn jongens, mijn tweelingen, die zijn, Martialis, mijn fortuin en mijn liefde, mijn alles.... De senex heeft me verlaten; die is Christen geworden; Clarus is weg geloopen en ik ben, om mijn verdriet, niet flink genoeg geweest hem te doen achtervolgen: ach, dat is allemaal verlies en zorg, verlies en zorg, edele Martialis, voor een armen dominus-gregis....
De Bacchides weêr, zeide de dominus. Dan zijn de planken schoon gewasschen door de Menæchmi, treiterde de senex. Vooruit dan, vrienden! riep Nilus. Gaat iedereen meê, avondmalen? Ja, ja, ja, ja! riepen allen; Lentulus, Latinus, Thymele, Gymnazium....
Vaarwel, en groet Cecilius voor me.... En hij naderde den verbaasden knaap en kuste hem op het voorhoofd. Toen verwijderde hij zich.... Allen verwijderden zich, den weg langs, en het zingen, met het blaten, verstierf. Cecilianus keek Carpoforus aan. Wat deed die senex in eens raar!? zei Cecilianus. Die Christenen doen zoo, zei de Jager. Maar de knaap was heel opgewonden.
Hij had zijn troep achter gelaten onder de hoede van den senex, den eenigen vrijgelatene onder de komedianten, en hem geld gegeven om hen allen te doen baden, te doen eten: vlak bij de Thermen was daar gelegenheid voor. En in de stijgende Aprilzon ging hij verder, naar het Forum, naar de ædilen, die hem boodschap hadden gezonden, dat zij hem wachtten....
Een vreemd man, zei de senex, starende.... Hij is slank en geheel wit van haren.... Hij is vijf-en-tachtig, hoorde ik.... Hij is bisschop van Efezus, zeiden ze me.... Hij is de boezemvriend geweest van Christus. Christus? vroeg de dominus. De "paraziet", de "slave-rol" wisten er van. Christus, zeker.... zei Syrus. De leeraar van de Christenen, natuurlijk! zei de "paraziet".
Het waren woorden als vlammende zwaarden.... Ze doorstaken me, hier, op mijn hart.... Het was heel anders dan Terentius en Plautus en ik geloof, dominus.... Wat, senex?? Dat ik gehoor aan zijn woord geef en Christen word.... De senex zat peinzend naar de illustraties op het huis van Taurus te staren. Het opende, nu de zon daalde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek