Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 oktober 2025
"Gij hebt uitstekend gehandeld, sir!" verklaarde de lord. "Met zulke schurken kan men niet te kras optreden. Zij zijn bang, en zullen zich wel wachten zich aan de gevangenen te vergrijpen. Wat denkt gij, dat zij nu beginnen zullen?" "Hum!" antwoordde de gevraagde. "De zon is reeds aan het ondergaan.
Wanneer hij zich niet liet inlijven bij 't Duitsche leger, werd hij om zijn Italiaanschen vader 't land uitgezet of gevangen genomen. Ook bij háár thuis, waar 't altijd vrede was, waren nu telkens ruzies. Zij scholden de Italianen uit voor schurken en verraders. Beppo noemden ze nu een jongen van niks met z'n mooie praatjes; een vijand van 't Vaderland.
Wat denkt ge er van, ridder Brian, zou het niet beter voor ons zijn, voor den nood te wijken, een verdrag met die schurken aan te gaan, en onze gevangenen uit te leveren?"
"Er zijn hier geen voetsporen. We zijn op een verkeerden weg. Terug. De schurken hebben die muts opzettelijk hier neergegooid om ons te misleiden." Woedend over dit tijdverlies snelden zij terug naar het knooppunt, en terwijl Zabern met Felix en Nikita het rechter pad volgden, namen eenige huzaren, die door hun zware laarzen slechts langzaam vooruit gekomen waren, het middelste.
"Maar gij zijt het niet meer, beste Ayrton!" antwoordde de matroos. Toen alles zoo goed mogelijk geborgen was, besloten zij bij de Schoorsteenen hun ontbijt te gebruiken. Natuurlijk was het gebeurde steeds het onderwerp van hun gesprek. "Het is toch een wonder," herhaalde Pencroff, "dat die schurken juist op het geschiktste oogenblik in de lucht gesprongen zijn!
Zoo dikwijls als er eene afdeeling soldaten, een pacha, een gezant of de Sultan door het land trekt, moeten de bewoners van elke plaats, die men voorbijtrekt, hunne geschenken aanbieden, bestaande in geld of levensmiddelen, juist zooals de gouverneur het verkiest. Over het algemeen zijn de gouverneurs gewetenlooze schurken, wien het om niets anders te doen is dan spoedig rijk te worden.
De edele Sakser had, gelijk wij gezien hebben, in geen zeer zachte gemoedsstemming het feest verlaten, en het ontbrak hem slechts aan een voorwendsel, om zijn verdriet op iemand uit te storten. "De boeien!" riep hij uit, "de boeien! Oswald! Hundibert! Honden en schurken! waarom laat gij den schelm ongeketend?"
»Zoodat de schurken, die door Texar beheerscht worden, er nog steeds den boventoon voeren." »Maar bestaat er dan geen eerlijkheidsgevoel meer?" »Ja, de eerlijke lieden trillen van verontwaardiging, bij de daden van willekeur en knevelarij, door de bestuurslieden begaan. Eene enkele beweging voorwaarts vanwege de federalistische troepenmacht zou voldoende zijn, om den staat van zaken te veranderen.
"Om terug te keeren?...." vroeg Phil Evans. "Maar waarheen?" "Daar, waar Robur zijn voorraad kan aanvullen," antwoordde Uncle Prudent. "Dat moet dan zijn.... een eiland...." "Nu, ga voort!.... Een eiland?" "Een verloren eiland in de Groote Stille Zuidzee, bewoond door eene kolonie van schurken, die hun opperhoofd waardig zijn!" "Dat is mijne meening ook, Phil Evans."
Den nacht aldus tot hulpgenoot te hebben is uitmuntend voor de dieven, maar wonderbaar voor de politie. Er zijn zulke schurken, wier mes aan twee kanten snijdt. Hoe het zij, de verloren Claquesous was niet weder te vinden. Javert scheen er meer vertoornd dan verwonderd over.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek