Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
Een woud, tusschen Milaan en Verona. Eenige Bandieten komen op. EERSTE BANDIET. Staat, mannen, staat; ik zie een reiziger. TWEEDE BANDIET. Al waar' 't een tiental, deinst niet, slaat ze neer. DERDE BANDIET. Sta, heer, en lever uit al wat gij hebt, Of gij wordt neergelegd en uitgeschud. FLINK. Wij zijn verloren, heer; dat zijn de schurken, Waar alle reizigers beducht voor zijn.
De schurken zagen het en besloten u weg te blazen. Daar Manach nu gaarne weten wilde, of uw hoofd werkelijk harder was dan zijn kogel, zoo droegen zij hem op op u te schieten. Het was in allen gevalle hun plan u te vermoorden; dat staat vast! Dat laat zich hooren. Juist. Maar nu verder! Ik sprong naar omlaag, en kwam op een lang smal ding terecht, zoodat ik viel.
Terwijl hij Roldan en zijn aanhangers een bewijs van goed gedrag gaf, schreef hij te gelijker tijd aan Ferdinand en Isabella, dat hij dit maar gedaan had, om die schurken weg te krijgen: dat de getuigschriften valsch waren; dat deze mannen de grootste misdaden hadden bedreven; dat zij zich aan roof en moord hadden schuldig gemaakt, en dat hij er daarom op aandrong, hen terstond na hun aankomst gevangen te nemen, hen van hun gestolen schatten te berooven en daarna zeer streng te straffen.
Hij had de uniform misbruikt, schreeuwde de adjudant daartegen in. Mijn vader riep, dat zulks niet waar was; het was geen misbruik, zoo iemand zich door eene onschuldige list roovers en schurken van 't lijf hield, en het bewijs dat zij met die soort te doen gehad hadden, was in den mantelzak van den Franschman te vinden.
De generaal verscheen met al zijne officieren en soldaten, die er uitzagen alsof zij groote schurken waren. Des avonds voordat hij de stad verliet, was de generaal vrijwillig naar den gouverneur gegaan, en had met de hand op het hart zijn eerewoord gegeven, dat hij althans tot het laatste trouw zou blijven.
Er vertoonden zich een massa personen op het dek van de Sam-Yep. Luid getier werd vernomen. Het leed geen twijfel, er was eene worsteling ontstaan tusschen de gewaande dooden, uit het ruim ontsnapt, en de equipage van de jonk. Maar waartoe die worsteling? Waren dan de schurken, matrozen en zeeroovers, het niet eens?
Bovendien hebben wij ons, sedert eenigen tijd, de loffelijke gewoonte aangewend, om aan iederen schurk te ontnemen wat hij gestolen heeft, en dat aan eerlijke menschen uit te deelen. Naar ik hoop, ontmoeten wij spoedig weer eenige van die schurken!
Daarmede wordt Don Silvio gevankelijk naar Sicilië overgebracht. En onthoudt nu wel den levensregel, dien ik u zal aangeven: Vecht als het noodig is met fatsoenlijke menschen, maar nooit met schurken en moordenaars. Een tweegevecht met een ellendeling aan te nemen, is even onteerend als een fatsoenlijk man voldoening te weigeren.
Ofschoon kapitein Wilson zich niet met dit gesprek inliet, hoorde hij toch wat er gezegd werd en stemde er volkomen mee in; maar hij kon 't met zichzelf nog niet eens worden wat hij doen moest; al die menschen ellendig laten omkomen, of zoo'n bende schurken tegen de maatschappij los te laten. Na eenige overweging besloot hij tot het laatste.
Halt! waarschuwde ik, terwijl ik hem bij den arm pakte. Het is mogelijk dat zij twee loopen op hun geweren hebben! Al hebben zij er honderd! Ik sla hen neer, die schurken en schavuiten! Hij rukte zich los, keerde zijn geweer om, en sprong over de hel verlichte open ruimte. Nu bleef ons niets anders over dan hem te volgen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek