Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Weliswaar is ook het meerendeel der mannen de overtuiging toegedaan, dat onze huwelijkswetgeving schromelijk verouderd is, en volstrekt niet meer in overeenstemming met de tegenwoordige toestanden. Doch niettegenstaande deze sedert jaren bestaande overtuiging, heeft men in ons parlement nog nooit den tijd kunnen vinden om die zaak in behandeling te nemen.
"Ja, vooruit, met spoed. O, God! mijne arme kinderen!" zuchtte de baanwachter. Hij versnelde inderdaad zijnen stap en hoopte waarlijk, nog aan eene vreeselijke ontmoeting te ontsnappen. Zijne vrouw en zijne kinderen hadden hem niet tusschen de gendarmes zien wegleiden. Moest dit schromelijk schouwspel nu hunne oogen treffen, hoe zou het hunne harten verbrijzelen!
Niet hier in den kruidenierswinkel, daar ging het nog wel, maar later. En toen was ik al kweekeling. 'k Heb het armer gehad, dan menig kindje op mijn school, dat thans van schoolkleeding en schoolvoeding geniet. Ontbering is mijn jeugd niet vreemd geweest, en jaren achtereen. Maar en hieromtrent ben ik volmaakt zeker nooit heeft die ontbering mij zoo schromelijk gekweld.
En als ge dat niet kunt en niet moogt, en niemand kan het, wat anders dan de banier der waarheid, in haar wapperen, zal dan aanduiding en kenteeken zijn van de plek, waar 's Heeren erfvolk vergaêrt? o, Wacht u toch voor dat bouwen op indrukken van »liefheid« en van »vroomheid«. Ge kunt er zoo schromelijk in mistasten. Dat staat aan ons niet. God keurt.
Hij zag in de laatste oogenblikken slechts het geluk van zijn tegenstander en deze gedachte scheen hem zoo vreeselijk toe dat hij alles wat hem nog aan kracht overbleef verzamelend, zijn degen ophief en haar in den boezem van Blanche stootte, en uitriep: "Sterf trouwelooze echtgenoote, die zoo schromelijk de trouw hebt geschonden, die gij mij op het altaar hadt gezworen.
Gij waart... doch neen, gij herinnert u reeds méér dan wij bij u in 't geheugen zouden kunnen terugroepen, en terwijl ge in gedachten het kleine litteeken beziet dat ge nog aan uw hand hebt op dien middag met dat pennemes! denkt ge, waar zijn ze toch die dagen der jonkheid...? Hoe schromelijk is alles veranderd! En ik, ben ik nog dezelfde gebleven? "Waar zijn ze toch die dagen?
Dit stelde David Snoek eenigszins gerust. Dan kwam de spraak hem weder. "God zal u daarvoor zegenen, mher Sneloghe", zeide hij, "dat gij deernis hebt met mij, ongelukkige. Gij weet het allen, heeren, die mij kent, dat de arme David Snoek vroeger een goede vriend der Kerels was, en dat hij in het schromelijk nachtgevecht nog met u tegen de Isegrims heeft gestreden."
"Wee, wee, de graaf is vermoord!" kreten zij. "De graaf vermoord? Graaf Karel?" "Hij ligt in St-Donaas met gekloofd hoofd!" "Wie, wie zijn de moordenaars?" "Eilaas, het is gruwelijk! Houtkerels van Eerneghem ..." "En Burchard Knap?" "Ja, Burchard ... Wat schromelijk ongeluk!" "Hemel, ik wist het!" zuchtte Robrecht met gebogen hoofde.
De graaf is vermoord in de vroegmis; zijn lijk ligt nog in zijn bloed op den vloer der kapelle!" antwoordde de poorter. "Ik weet het. Waart gij er tegenwoordig?" "Ja, ik sidder er nog van in al mijne leden." "Ik bid u, Thiebald, zeg mij in eenige woorden: hoe is dit schromelijk ongeluk gebeurd?" "De graaf zat geknield voor het autaar.
Hoe schromelijk ook de daad zij, die door hem is gepleegd geworden, wij moeten hem bijstaan." "Ach, oom, spreek zoo niet!" zuchtte Robrecht met afgrijzen. "Burchard is eene afschuwelijke moordenaar. Ik hem helpen? Eischt gij dat van mij?" "Het is een bloedplicht, mijn neef, gij weet het wel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek