Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
Hij was er nog niet klaar mee, toen hij zich verbeeldde een noodkreet te hooren. Hij vloog den stal uit, het erf op, en zag licht in de slaapkamer. Dat licht verdween, en kwam dadelijk weer te voorschijn in het kamertje van den knecht. Daar deed zich een verschrikkelijk leven hooren; de knecht schreeuwde om hulp, en er kraakten meubelen.
Hoewel hij mij doof schreeuwde, riep ik: "Vooruit maar, mijn vriend. Indien de hemel u goede longen heeft gegeven, moet ge niet nalaten daarvan een goed gebruik te maken." "O, wat dat betreft, dat doe ik goddank altijd. Ik ben niet zooals de meeste voerlieden, die lichtzinnige en gemeene liedjes zingen.
Toen moest de vreeselijke schatting, die gevraagd werd, worden toegestaan. De pest ging binnen, en gedurende drie maanden richtte zij vreeselijke verwoestingen aan en deed de bewoners van Toledo bij duizenden sterven. "Ellendeling, leugenaarster, meineedige!" schreeuwde de engel, toen de ziekte eindelijk vertrok. "Ik zal u bij den hemel aanklagen." "Waarom die woede?
Zij zag zoo bleek; zoo welsprekend was elk harer wanhopige gebaren; zooals het =echte= snikken van smart klonken de tonen harer weeke stem. Het gansche publiek schreeuwde brava! bravissima! en klapte in de handen, opgetogen over zóóveel waarheid in de kunst.
Het werd bang en maakte, dat het weg kwam. »Hoera«, schreeuwde Klaas, »de vijand vlucht.« Toen rolde hij opnieuw onderst-boven en lachte, dat zijn wangen paars werden. »Ik heb 't gewonnen, de vijand is verslagen«, riep hij. Eindelijk stond hij op en ging naar Jo toe. »Hè«, zei Jo, »ik was zoo bang, dat het je kwaad zou doen. Viel je?«
"Heere! bewaar ons!" schreeuwde zij uit, en liet de doos vallen. Fieken had er bijgestaan en alles mede aangezien, en zij vouwde hare handen over hare borst, en hare oogen werden al grooter en grooter, en zoo bleek als de dood wierp zij zich over de tafel en over de gouden en zilveren schatten, en dekte er hare armen over heen, uitroepende: "Dat behoort den Franschman toe!
Mamsel Westphalen wilde hem volgen en Fieken en Carolien maakten zich ook daartoe gereed, maar "Alt, alt!" schreeuwde de auditeur, en wie de deur niet uitkwamen, waren de drie vrouwen.
McCoy schreeuwde iets dat hij niet verstaan kon. Hij strekte zijn arm uit, greep den ander bij den schouder en trok hem naar zich toe, zoodat zijn oor dicht bij McCoy's lippen was. "Het is drie uur nu", kwam de stem van McCoy, die nog steeds haar duivengeluid behield, maar vreemd gedempt, als van een grooten afstand. "We hebben tweehonderd vijftig geloopen.
Ik echter zal mij in den heeten strijd storten en de overwinning zal met mij zijn." Zonder het antwoord van zijn schildknaap af te wachten, drukte hij Rocinante de sporen in de ribben en stoof met gevelde lans pijlsnel den heuvel af. Sancho schreeuwde hem wel na: "Blijf, blijf, heer! Zoo waar ik een zondig mensch ben, 't zijn enkel hamels en schapen, waarop gij instormt!"
Alles te vergeefs. Onze olifant stond als aan den grond geworteld. De prins Gourou Singh beet zich de lippen ten bloede. Kapitein Hod klapte in de handen. »Vooruit!" schreeuwde Banks. »Ja, vooruit," herhaalde de kapitein, »vooruit!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek