Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Laten we over hen niet meer spreken. Maar vertel me. Gij mensch, wat weet je van de mammouth en zijn leefwijze. Zonder twijfel leidde dit tot een verhaal van hem, en daarom zette ik me schrap door mijn geheugen bij elkaar te schrapen om alles te kunnen opdisschen wat ik over dit onderwerp wist.
Door meerderheid van krachten, Door yver, altijd schrap op voordeel, buit, of baat, Niet sluimrend in de rust, noch zorgloos tegen 't kwaad, En, door een' schrandren geest, by 't forsche lijf, gesteven, Scheen de eerstling na den val nog in zijn kroost te leven: Die zoon, dien Eva groette als nieuwgeboren' God, Die de aard verzoenen zou van 't doodlijk proefgebod! Hoe blind in 't lot, helaas!
«Nee, morgen is ze verslijmd, heelemaal versmolten, in zijn eigen sappen verslijmd, begrijp-ie, net as een slak waar je zout op gedaan heb." «Er is je toch wat raars in de wereld," meende baas van D... De hovenier had zich schrap gezet tegen de deurpost en kauwde op zijn tabakspruim met een malende beweging der kaken. «Heb je veel meloenen gehad?" vroeg hij.
Op de schrap gezette hoeven Verheft hy 't bovenlijf, en blijft beweegloos toeven, Met star gevesten blik, van grimmige angst vervuld, Terwijl zijn vochte lip zich om den slagtand krult: Twee donkere oogen, door de lagere elzenstammen Genaderd, blikken scherp de zijnen toe, en vlammen Hem aan: de speurhond is aan 't einde van zijn spoor; Hy koos zijn richting goed en is zijn vijand voor.
Wat kolonel Munro betreft, hij was even bedaard en zelfs nog bedaarder dan de prins Gourou Singh. »We zijn gereed," zei de ingenieur. »Als het Zijne Hoogheid behaagt?...." »'t Behaagt me," antwoordde de prins. Gourou Singh gaf een teeken, de mahouts deden een eigenaardig gefluit hooren, en de drie olifanten, hunne kolossale pooten schrap zettende, trokken volkomen gelijk aan.
Een, brutaal, stevig, zat te paard, de beenen om de glooiing, de straalpijp als een speer gericht, wachtend op water. Z'n schrap silhouet kleuterde in de vonken-lawine die van 'm af stortte, groef een prop in het purper, de drijvende diepte van den hemel. Maar nog voor-ie 'n straal kon richten, hijgde gejuich in de straten, gejuich uit duizenden kelen.
Cheplahgan, de adelaar, was het. Wanneer hij honger had en zelf niets had kunnen vinden, en zijn twee jongen daar heel ginder in hun nest op den berg eens een hapje visch noodig hadden als een kleine afwisseling in hun eten, zette hij zijn vleugels schrap om tegen wind in te vliegen en steeg de lucht in, totdat hij de twee vischarenden die aan het visschen waren in het oog kreeg.
Voor 't oogenblik echter bewoog hy zich niet verder dan tot den lessenaar nummer drie, tusschen Wilkens en 't venster. Ga maar zitten. En zeg me nu eens of je rekenen kunt? Wat men noemt: goed rekenen? Ja, m'nheer, riep Wouter met ridderlyken moed, als 'n krygsman die de trom hoort. O ja, m'nheer! Wat hy zich schrap zette tegen ... Strabbe! Wel, wel!
Van uit het water dat hun tot aan de borst reikte, grepen zij, terwijl de riemen reeds in beweging werden gebracht, alles aan wat zoo even tot berging der Perzen gediend had en heschen en trokken en wrongen zich naar boven, de voeten schrap zettend tegen de planken, zwaaiend en zwierend aan touwen en reepen.
"Wat zegt ge" hijgde 't mosselvrouwken ... "naar?..." ... "een wijf als rosse Lowis ziet," voleindde Geert, traag opslurpend de laatste vette mossel, die Fientje hem aangeboden had. De tranen sprongen in haar klare oogen. "Dát had ze nooit gedacht!... Zonder verder te talen, zette zij zich schrap, stootte heur wagen voort.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek