Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
Bij dit vreeselijk onheil trilde en schokte de geheele aarde, de sterren, ontsteld, vielen van hunne plaatsen, en Loki, Fenris en Germ, hun pogingen vernieuwend, rukten hun keten van elkander en stormden aan om wraak te nemen.
Hoe bedoelt u, meneer? vroeg de generaal heelemaal van streek en niet begrijpend. Spionnen! fluisterde 't mannetje hem toe. O! schokte de generaal overeind, alsof hij een klap kreeg. Heusch, meneer, ik ken ze wel, ik ken ze maar te goed, verzekerde 't mannetje. Duitschers! Spionnen!
Sivory's heele gezicht was naar het lachen gegroeid, de pret, die bij buien hem benauwde, als zijn kop openscheurde in de hevigheid der geweldige lachsmart, als zijn zwaar lichaam schokte en hem de tranen traag en pijnlijk uit de klein geknepen oogjes werden geperst.
Jeanne Ferelijn was in Bangil gestorven. Eline's oogen vulden zich met tranen. Mijn God! Mijn God! herhaalde zij langzaam en een zenuwachtige snik schokte haar. Heur arme vriendin was dood! O, wat had Jeanne haar niet zorgvuldig opgepast, toen zij met die bronchitis in hun klein bovenhuisje had gelegen. Wat was Jeanne niet altijd zacht en troostvol geweest!
Die wig 'n es nie anders as de dreve van ou kasteel en niemand anders as gij hêt doar ienig belang bij dat hij begrint wordt! 't Barontje schokte toornig op en wrong zich zenuwachtig op zijn stoel. Maar reeds stak meneer François zijn hand in de hoogte en riep op zijn beurt: Menier den burgemiester, 'k vroag het woord! 't Woord es aan menier François, zei 't Barontje.
Haar aanschijn was volmaakt en haar hart was altijd mild in overvloed. Doch de menschen zijn als dieren geworden, woelend in hare ingewanden." Het schokte in zijn keel op: "Gij vernielt mijn prachtig land!" Hij had zijn vuist wel kunnen ballen tegen den hatelijken "bok" op het mijndak. Toen klaagde het in hem: "waarom kan onze rijke grond niet blijven leven in vruchtbaarheid en pracht?"
Een heftig gehijg schokte zijn borst, en bij iederen ademtocht sloeg het onderlijf holler in, alsof het wegkromp naar de ruggegraat. Toen sloot hij de oogen. "Als ijs, als ijs zoo koud! Kom dichter bij me!" En Juliaan schoof het zeil weg, en legde zich dicht naast hem op de dorre bladers, zijde aan zijde.
Deze woorden waren als een donderslag voor den verstomden Quinten; eene kleur als doodsverf verbleekte nog zijn aangezicht, en zijne leden beefden, alsof hij door eene schielijke kwaal ware getroffen geweest. Terwijl die ontroering hem schokte, stak hij zijne armen naar zijne moeder uit en riep: "O, moeder! lieve moeder!"
Theresia was niet van de stoutsten; de doodsche stilte, die over de velden heerschte, dit akelig oogenblik, dat als de verstomdheid der bange natuur het nakend onweder voorafgaat, al deze schrikverwekkende teekens deden haar het hart angstig jagen en zij verdubbelde hare stappen. Op eens sprong een zuchtende bliksem de wolken uit, en een bulderende donder schokte den grond.
Mevena, kruiselings in het zadel, reed een halve lengte vóór, zoodat Tamalone voortdurend naar haar kon kijken zonder haar oogen te ontmoeten. Onder haar pij zag hij een tenger been in groene kous tegen den flank van het paard, en onder haar schouders den kap die geregeld schokte op den smallen rug.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek