Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 november 2025
Onder Van Riebeeck b.v. was ze zelfs zo ver gegaan om twee burgers aan te stellen, die 't uitsluitend recht hadden wild te schieten en te verkopen. Eerst toen deze twee een ongeregeld leven begonnen te leiden en daardoor het benoodigde wild niet altijd verkrijgbaar was, werd aan alle vrijburgers het recht gegeven om voor eigen konsumptie te schieten .
Een tiental mannen wenkten mij uitnoodigend over te komen in een van onze prauwen; toen ik met meer menschen wilde gaan, liepen zij weg; nu, ik ging niet alleen; ik weet wel, dat er dan spoedig ook roode strepen over mijn hoofd hadden geloopen. Echter probeerde ik het met drie man, doch zette fuseliers achter de struiken, klaar om te schieten als het noodig was; maar de menschen liepen weg.
Weinig lijdzaam van natuur, en wrevelig bovendien wegens al wat er gebeurd was, gaf ik hem een slag in 't aangezicht; waarop hij mij in de borst greep en er een worsteling tusschen ons beiden ontstond, aan welke ik een einde maakte door een pistool uit mijn zak te halen en hem door 't hoofd te schieten.
»Ik ik zal hem een kogel door den kop jagen," riep de Hopman, die vrij angstig naar den grooten, nijdigen hond keek en allerminst lust had, met diens tanden kennis te maken. »Au, au, neen, niet schieten! Au o, o, als je misschiet, krijg ik misschien den kogel, die..."
Die hond was zoo groot en sterk, dat geen mensch het voor mogelijk hield het dier in zijn bloeddorstige woede te stuiten. En toch wilde geen der Indianen er op schieten, omdat het een colossus was van zeer hooge waarde. Jemmy legde zijn geweer aan, en mikte. "Niet schieten!" gebood Old Shatterhand.
Schoenen beschouwen de eilanders als een weeldeartikel, en de kepi is geheel overbodig: de monumentale haardos van de jonge inlanders is niet in een europeesch hoofddeksel te sluiten. Zij leeren exerceeren onder kommando van een Franschman; zij zijn zeer ingenomen met hunne mooie wapenen en schieten zeer gaarne.
Ho, het is een kind, waar veel insteekt. KAREL, tot Edward met zachte stem. Wat leelijke mouwstrijker dat de meester is, eh? EDWARD. Wat grooten hoed dat Victors moeder op heeft, eh? Hebt gij geenen bol papier, 'k zal eens roos schieten? FRANS. Ik heb er eenen: let op, hij gaat! DE MEESTER, roepende. Silence, daar in den hoek! VR. VAN LAER, tot den meester.
De kogels gingen van hand tot hand, wat eenigen tijd in beslag nam, daar iedereen ze wilde zien en betasten. Toen hij ze terug gekregen had, laadde hij zijn geweer. Kom nader! zeide ik, terwijl ik hem dichter naar zijn doelwit duwde. Nu kunt gij schieten. Bij deze woorden ging ik bij de plank staan. Hij liet het geweer weder zakken. Heer, zoo kan ik immers de plank niet raken! Waarom niet?
Zoo nu en dan eens een paar uur stil te blijven liggen om een reeks andere schepen te laten passeeren en daarna weer heel langzaam een eindje op te schieten, is voor reizigers van de twintigste eeuw niet meer geschikt. Maar al de passagiers op onze boot lieten zich er niet door uit hun humeur brengen, wat meer zegt, wij allen zegenden elk oponthoud dat zich voordeed.
Gelukkig was ik voor niemendal bevreesd geweest, en als ik maar een gerust geweten gehad had, dan zou ik begrepen moeten hebben, dat een Ammiraal zich zelden met matrozen ophoudt. Intusschen ging 'k dien avond vroeg ter kooi en bekommerde mij al heel weinig om het schieten uit de stad op het nog vastliggend schip.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek