Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
"Dat is verdrietig," zeide Kennedy, "de wind is niet sterk, en als wij door een orkaan gelijk aan dien der vorige dagen waren overvallen, zouden die afschuwelijke bandieten reeds lang uit het gezicht zijn." "Deze schelmen volgen ons zonder zich te generen," zeide Joe, "in kleinen galop."
Rust zacht, deemoedige onder de hoovaardigen, wreker der beleedigden, helper der bedrukten, tuchtroede der boozen en godslasteraars, schrik der schelmen en gauwdieven en vervolger der wreedaardigen! Rust zacht, zeg ik, want gij verdient dat, als de beste dolende ridder, dien ooit de wereld gezien en bewonderd heeft."
Geen slecht idée, maar volkomen onuitvoerbaar met het oog op de medeplichtigheid van kapitein Yin en het vermoedelijk aantal der schelmen. »Wat dan?" vroeg Kin-Fo. »Dit even aantrekken", antwoordden Craig-Fry.
De ridder wendde zich tot de wachters en verzocht die in beleefde bewoordingen wel zoo goed te willen zijn, de redenen op te geven, waarom zij die arme menschen geboeid meesleepten. Een der wachters antwoordde kortaf, dat het schelmen en gauwdieven waren, die naar de haven werden gebracht, en dat hij daar verder zijn nieuwsgierigen neus niet in had te steken.
De aschman moet hem maar meenemen, of, als die niet van hem gediend is, kan hij als scheepsjongen gaan varen. Aan boord weten ze met zulke schelmen wel raad. Morgen zal ik er dadelijk werk van maken. Nu moet hij naar bed; als hij slaapt, kan hij tenminste geen streken uithalen."
"Die schelmen hebben mij in de lucht willen doen vliegen" zei Bonaparte koeltjes, doch Joséphine, in de loge gekomen, was te diep ontroerd om haar tranen te kunnen verbergen; ondanks het stormachtig huldebetoon, dat op de bekendmaking van den aanslag volgde, was zij niet tot blijven te bewegen. Bonaparte keerde met haar naar huis terug. Hier brak zijn toorn los.
De trap kwam op een breede dwarsgang uit. Ook dáár was het donker; maar ze vernamen een zacht gepraat dat zich meer en meer verwijderde. Dra hoorden zij niets meer. »Daar dienen we meer van te weten!" fluisterde Ros. »Die schelmen voerden hier stellig niet veel goeds uit..." Nauwelijks echter waren zij een tiental schreden gevorderd, of een dichte, zwavelachtige damp sloeg hun tegen.
Snel wierp hij een blik op de beide jonge visschers, en de uitdrukking van hun gelaat zeide hem genoeg, dat hij in een valstrik gelokt was. Hij richtte zich op en trok met een snelle beweging zijn rapier. »Wat heeft dat te beduiden, schelmen, rakkers! Denk je soms, dat ik mij zoo gemakkelijk laat overrompelen!"
"Wacht, jullie schelmen!" schreeuwde Geurs aan den anderen kant van de sloot. "Daar heb ik je eindelijk!" Maar zoo ver was het nog niet. Dik en de anderen trokken Jan van Bakel uit de modder, en snelden het boschje in. Dik trok Jan met geweld voort, in de stellige meening, dat deze getroffen was. Achter de school hielden zij stand. "Jan, waar doet het je pijn?" vroeg Dik.
Nooit kwam ik ten einde, indien ik alle de trekken van onbeschoftheid van deeze schelmen, die grootendeels het uitschot van hun Land zyn, of Duitschers, aan den Corporaals-stok gewoon, wilde opnoemen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek