Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Wacht, ik weet het, Huib Maerlant heette hij. Toen ik hem vertelde dat ik, als ik naar zee ging, Ammiraal zou moeten worden, schold hij mij uit en zeî: ,Je wordt pluimgraaf op het schip waarop ik kapitein ben! Je bent nog al lang met hem in kennis geweest, weet-je ook wat er van hem geworden is?" "Jawel, Witte!
Toen overweldigde mij de toorn, ik werd als waanzinnig en balde de vuisten tegen de Durance. Voor het raam staande, schold ik haar uit. "Ellendige!" riep ik onder het geraas van het water, "ik heb u mijne liefde geschonken, gij waart mijne eerste minnares, en heden besteelt gij mij, komt gij mijne hoeve vernielen en mijn vee meesleuren.
Smerig boerenvolk! schold hij, met al hun vrouwengetrek, dat ze nog wisten wien ze vermoorden! hadt gij er maar wat meer van gekregen! Wat heb ik daarin te zien? Odo stond te lachen met den armen kerel en toen eerst voelde hij die vochtigheid en warmte in den hals en de hand waarmede hij tastte zag hij klaar bloed. Hij grolde zijne woede uit en zijne onmacht. 'k Ben gesteken!
Deze sombere, norsche en menschenhatende man, die met alles spotte, en die bij elke gelegenheid op de liefde, het huwelijk, de vrouwen en hare gebreken schold, werd de onwaarschijnlijkheid blijkt bijna even dikwijls w
Zeker van zijn slachtoffer ijlde de troll naar Kallundborg met den laatsten steen. "Te laat, Fine!" zei Esbern, en bij dat woord verdween de troll met zijn steen en men zegt dat de boeren 's nachts het gezucht van een vrouw onder den grond hoorden en de stem van den dwerg, die luid schold.
Komedianten! schold het volk, nu de Aanzienlijken hadden gescholden. Kijk ze, met hun lange haren en hun gele meidejassen! Kijk ze met hun dansschoenen loopen over de Sacra Via! Schamen ze zich niet!? Koordedansers! Komedianten! Sch
Toen Henk bij twaalven thuis kwam deed Betsy haar beklag over Eline's brutaliteit in hun huis, maar Henk werd ongeduldig, wilde niets beslissen, en zij schold haar man uit, om zijn flauwheid, in een hevige scène.
"Wat is er, wat is er?" vroeg hij ruw-driftig. "Niks, meneer," antwoordde Bram verbaasd, "hoofdpost, meneer?" "Nee,.... breng 'm maar liever naar 't station, maar loop vooral hard!" "Ja, meneer!" En Bram ging weg. Toen bedacht Bernard zich dat hij vergeten had den brief te copieeren. Hij bromde een paar vloeken en schold mopperend op zich zelf. Hij werd kregel.
Waarom de overste zich bij Fieken's woorden moest afwenden, en waarom Fieken zich bij Hendrik's woorden afwenden moest. Waarom de raadsheer op de kleine menschen schold, en de molenaar wenschte, dat hij een kraai was.
Deze laatste schold hun de schatting kwijt, hun door Chlotarius I opgelegd, mits zij de Slavoniers, een Noordsch volk, dat hem te magtig was, beteugelden, 't geen hun echter niet gelukte." Jaren na Chr. 513, 677. »Inmiddels hadden de Noordsche volkeren niet stil gezeten. Nogtans vielen zij met meer zoo bij voortduring op de Friezen aan als te voren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek