Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
En ik, arme ziel! kryg onderwyl vryers als zand. 't Is of heel Amsterdam weet, dat gy my mondig verklaart hebt. Hebt gy dan met myne Tante overleit, om my, zo maar kort en goed, aan den Satan overtegeven?
En vermoedelijk oordeelende dat zelfs deze hulpbende van duivels nog onmachtig zou blijken tegenover den ridderlijken heldenmoed in dienst van eene heilige zaak, heeft Satan daaraan nog andere strijders toegevoegd, wier vreeselijk voorkomen wel geschikt zou zijn de chins-chins op de vlucht te jagen, indien dezen niet bezield waren door dien moed, die tegen alle listen des boozen bestand is.
Zij had geen twee en zeventig jaar moeten tellen om in den knorfigen man niet den werkelijken Satan te kerkennen, en te raden, dat hij tegen de waardige stad Aken wat slechs in den zin had. Terstond heeft de oude dan ook een verdrietig gezicht getrokken, en op klagenden toon geantwoord: "Dan zijt gij er slecht aan toe, waarde heer. De weg naar Aken is zeer lang.
Wouter erkende dat-i smaak vond in de parfait-amour uit de steeg die-n-i niet passeeren mocht omdat-i te groot geworden was om zich welstaanshalve te onthouden van "erg". En 't winkelmeisje van Satan schonk hem nog eens in. De glaasjes waren zoo klein, zei ze, ware notendoppen! Nu ja... doppen van zeer groote noten dan.
Ik zeg je dat hij steeds haar zal kiezen, al gevoelt hij zelf dat hij zondige weelde boven eenvoud en tevreden zin, dat hij een Delila boven Jehova verkiest." "Generaal, nog eens: u trekt het te ver. Mevrouw Helmond is...." "Een duivelin! Zwijg jongen; wie mijn pleegzoon in zulk een korten tijd reeds zóó tot haar slaaf maakte, heeft met satan een verbond gesloten.
Daar nu de geloofsverkondigers de afgoden als duivels voorstelden, werden gemelde dieren ook satellieten van den satan. Hierbij komt nog, dat sommige dieren, als katten en raven, ook rechtstreeks tot duivel en heksen in betrekking gebracht werden; en eindelijk, dat de begrippen "gewijd, heilig" en "gevaarlijk, te vermijden" in het volksgeloof veelal synoniem zijn.
Hij aanschouwde eerst zijn leven, en het kwam hem afschuwelijk voor; toen zijn ziel, en zij scheen hem afgrijselijk. Evenwel scheen op dit leven en op deze ziel een zacht licht. Hij meende den satan in het licht van 't paradijs te zien. Hoe vele uren weende hij? Wat deed hij vervolgens? Waar ging hij heen? Men heeft dit nimmer vernomen.
"Wat, Satan, Huib, ben-je behekst? Ik en heb dat niet gezegd!" schreeuwde Jonge Kees. "Ja, ik zal hem ringelooren, dat zal ik!" riep Huib en ging voort met schudden. "Laat me los, laat me los, laat me los!" klonk het thans nog luider uit den mond van den knaap. Huib scheen echter tot bedaren te komen en Jonge Kees, loslatende, zeî hij: Zie-je, zóó, zóó zal ik doen!"
Zoo ooit, dan deed zich nu de gelegenheid voor "om naar den duivel te loopen," zooals hij zich eens krachtig had uitgedrukt, want hij had overvloed van geld, en niets te doen, en Satan verschaft, zooals iedereen weet, graag bezigheid aan ledige handen.
Men fluisterde elkander toe, en deelde elkander al de daden mede, welke de Satan in dat woeste en ongelukkige tijdvak verricht had, natuurlijk niet nalatende den duivel meer op zijne rekening te zetten, dan hem toekwam.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek