Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Wat voor teekening, droom ik of zijt gij in den dut, Sanne?" vroeg Willems, blijkbaar wat korzel over de stoornis. »Ik ben klaar wakker, maar gij droomt zelf of, 't is je vergeten, je hebt haar zeker weggegeven." »Ik!
Ze gelijken, of liever, ze hebben sprekend geleken; niet een der vrienden heeft meester voor zijn vrouw, of omgekeerd, aangezien; en meester zelf had verklaard, dat die oogjes wel niet de oogjes van Sanne waren, die hem, toen hij nog vrijgezel was, zoo hadden bekoord, maar dat het anders toch wel wat geleek, vooral de boot, die hij haar gaf toen ze zoo schuchter "nu ja dan," gezegd had.
»Wat, hij profester, hij! Heb je zulke hooge gedachten van hem?" vroeg juffrouw Willems wat verslagen. »Ja, Sanne, zeker! En wat meer is, ik wensch van harte, dat hij het niet ontloopen mag." »Gij gelooft dus niet, dat hij met opzet de jongelui van je leering aftrekt?" »Wel zeker niet. Zou ik kwaad van mijne naasten gaan denken zonder aanleiding?
't Is nog hetzelfde glas dat er in zat, toen 't nieuw in die kamer kwam. Hetzelfde glas! Dáár, tusschen de bedsteden in, ziet ge twee hangkasten. De deur der ééne staat op een kier, en als ge wilt dan kunt ge achterin nog den korten broek en den zwarten rok met glimmende knoopen zien, door meester gedragen toen hij zijn Sanne voor den preekstoel de rechterhand gaf.
Leentje zag het en zei: »Hoor eens, oude Sanne! waar is al dat water voor?« »Als je het niemand oververtelt, wil ik het je wel zeggen.« Leentje beloofde, dat zij er niemand over spreken zou; toen zei de huishoudster: »Morgen vroeg als de baas op jacht is, zet ik het water op, en als het kookt gooi ik Vogelbuit er in en zal hem koken.«
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek