United States or Ecuador ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar vruchteloos wachten wij eenigen tijd op het plein, vergeefs trachten wij hen te gemoet te gaan door een zijstraat in te slaan, die leiden moet naar de plaats, waar de zeilboot op aanstuurde. 't Ontgaat ons, dat bij 't begin dier straat, Rue da Alfandega, de Casa Hollandeza ligt, waar Hollandsche sigaren en Duitsche bieren te bekomen zijn. Daaraan hebben wij trouwens ook nog geen behoefte.
Ik was volkomen onkundig van de plaats, waar ik was, doch ik herhaalde bij mijzelf, met de stijfhoofdigheid van een idée fixe, dat ik in Parijs moest terugkeeren en dat ik dan de rue Dauphine wel zou vinden. Menschen gingen mij voorbij, doch ik vroeg hen niet naar den weg, wantrouwend, bevreesd mij aan iemand te verraden.
Door geld te leenen en rechts en links schulden te maken, vond zij de middelen om tijdelijk een eigen staat te voeren, rijtuig te houden en in de rue Chantereine, aan 't einde der stad, een klein hotel te huren, dat weinig meer dan een drietal bruikbare kamers en een stal bevatte.
Dat heb ik, evenals gij nu, ook aan Jérôme gevraagd. Hij zeide, dat hij er niets van wist. Toen vertelde hij, dat hij naar Parijs ging om den muzikant op te zoeken, aan wien hij u verhuurd had en die hem zijn adres had gegeven in de rue Lourcine bij een anderen muzikant, Garofoli. Die beide namen heb ik onthouden; onthoud ze ook. Ik ken die namen al, wees gerust.
Hij heeft een stem als een jachthoorn." "Dat komt, omdat hij musicus is," antwoordde Rodolphe. Twee uur later bleven Rodolphe en zijn vriendinnetje voor een huis in de rue Saint-Denis staan. "Hier woon ik," zeide het jonge meisje. "Lieve Louise, wanneer zal ik je weer zien, en waar?" "Morgenavond om acht uur op je kamer." "Heusch?"
"Lieve Hemel!" zeide Rodolphe; "de Voorzienigheid heeft het veel te druk met de vogeltjes. Ik zal liever maar naar Marcel gaan." Marcel woonde toentertijd in de rue de Bréda. Rodolphe vond hem in een gedrukte stemming zitten voor zijn groot doek, dat den doortocht door de Roode Zee moest voorstellen. "Wat scheelt eraan?" vroeg Rodolphe bij zijn binnenkomen, "je ziet er zoo in-bedroefd uit."
En toen het overhaast vertrek terug naar Frankrijk, in een bui van verstandsverbijstering, van vervolgingswaan; en daar het onrustig jagen van oord naar oord, en ten slotte weer naar Parijs terug, en ondanks de ontwrichting van zijn gemoed, de betrekkelijke rust en vrede van het handwerkers-huishoudentje in de rue Glacière, niet ongelijk aan dat van de al verre dagen hunner jeugd.
"Zel 'k-ie 'n sjekkie geve?" , grinnekte Klaroen. "'t Is 'n mannetje uit de kaapsche tijd!", schreeuwde Hes weer. "'k Ken nog wadde verdiene messchien", hield 't joodje zachtzinnig aan. "Wi-je me adreskaaretje hebbe?" , praatte Klaroen, de schijf betoetsend met het poeder-penceeltje: "...Rue de Peejee... Drie hoog!"
In het terug keeren las ik op den hoek van een straat rue plus de Rois, en op die van een anderen rue haine aux Tyrans. Gij begrijpt dat 'er deze opschriften van daag of gisteren niet gezet zijn. Thans is 'er ook een straat, die men rue Bonaparte noemt.
Op deze hoogte heeft men een schoon en uitgestrekt gezigt. Den anderen ingelegden vloer zag ik in een slechts weinige trappen diepen kelder in een burgerhuis, rue de la calandre Anglaise, aan het eind van 1766 ontdekt; deze bestaat minder in zijn geheel, is ook minder gekleurd en eenvoudiger van teekening, zijnde in het midden met vierkante ruitjes, zoo als men bij ons wel op het tafelgoed ziet.
Woord Van De Dag