United States or Kyrgyzstan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zal men tot de schryfster van dat onsterfelyk pleidooi onsterfelyk, niet om kunst of talent, maar door strekking, en indruk zal men tot haar zeggen: "ge hebt gelogen, de slaven worden niet mishandeld, want ... er is onwaarheid in uw boek: het is een roman!"

Ik ken er meer voorbeelden van, dat een voorval uitgewerkt wordt tot een roman, terwijl de personen nog leven. Ik kan dat nooit goedkeuren, alleen als de personen allen gestorven zijn.... En dan nog.... U kan er zeker van wezen, zei Max ernstig, dat ik zoo iets nooit, nooit meer zal doen. Maar nu.... 't was ál te verleidelijk, juffrouw van Aalst.

Geen schilder, wanneer gij in zijn atelier komt en gij zegt iets van zijne of eens anders schilderij, hetzij juist of minder juist, zou de onbeleefdheid hebben van te zeggen: "Ik geloof niet dat mijnheer veel oog op de kunst heeft". Geen auteur, voor wien een fatsoenlijk mensch zijn gedachten uitbrengt over een roman, een gedicht, of een vertoog, zal hem durven vragen: "of hij eigenlijk wel smaak en gezond oordeel heeft". Maar de muzikanten!

Zij doen denken aan die ivoren plaques der veertiende eeuw, die in zuiver conventioneele afbeelding steeds weer dezelfde motieven geven: een jachttafereel, een motief uit Tristan et Yseult of uit den Roman de la rose, gracieus, koel en bekoorlijk. Waar nu Christine met haar zachte hoofschheid tegelijk den toon van het volkslied treft, ontstaat soms iets heel zuivers.

Enfin, ik weet je geschiedenis niet, alleen weet ik, dat je in een storm het huis van je zuster hebt verlaten! Dat doet niet iedereen, zie je, dat vind ik grappig. Daar is iets in! Zeker, ik vermoed, dat je een roman in je leven gehad hebt! Ach, wie heeft er geen gehad. Misschien wel een liefdesroman. Maar dan beklaag ik je, kind, want dan ben je dom geweest.

Het was in de bewerking van Chrestien de Troyes dat deze »Bretonse" stofmassa de meest volledige verfransing onderging en tot een aristokratiese sosiale roman werd. Chrestien was de toonaangevende, misschien ook de oudste schrijver van die Bretonse romans.

Elkeen bespeurt in dezen roman een diephartstochtelijke wonde, die, al genezend, aarzelt zich te sluiten, een hart dat vreest te genezen.

Dat is verschillend, antwoordde hij. In verschillende tijdperken en verschillende werken is dat verschillend. Geertje bijv. is van huis uit dit: We hebben eens gehad een dienstmeid en ik wist wel dat die dienstmeid, voordat ze bij ons kwam, heeft gehad de narigheid die het fundament is geworden van mijn roman.

met wie hij de reeks van vermaarde schoone vrouwen besluit. Dezelfde eerbiedige liefde voor "de moeder ons heren" vinden wij aan het slot van den Alexander en in den roman van Troyen, waar hij eene onbekende, door BENO

De geliefden zijn bovendien niet afkerig van zich door allerlei streken uit hun moeilikheden te helpen. Wat de romans verheerliken is niet de moed van de krijgsman, maar list. Een van de bronnen waar de Griekse roman veel aan ontleend heeft is die literatuur van novellen over list en bedrog die van de oudste tijden zo populair bij de handeldrijvende Grieken geweest was.