United States or Western Sahara ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dit inzicht blijkt ook duidelijk uit mijn "Roman van een Gezin". Daar heb ik juist sympathie gevraagd voor een kapitalistisch patroon en, dunkt mij, aangetoond, dat zoo iemand evengoed zijn functie vervult en sympathie verdient als zijn arbeiders, die hij gedwongen is te verdrukken.
»Welke twee dames?" »Wel, die oude en die jonge, die gisteren-avond met mij in de eetzaal zaten." Hij gaapte mij verwonderd aan. »Twee dames? Mijnheer was gisteren-avond moederziel alleen in de eetzaal." »Alle Wetter! Er was toch eene oude dame die borduurde, en eene jonge die in eenen roodbonten roman las. Ik heb toch nog oogen in mijn hoofd?"
En hoe ernstig hij dan ook met zich zelve te rade ging, dit moge den lezer blijken bij kennisneming van den roman Die Wahlverwantschaften, in welken zijn zelfoverwinning beslag kreeg.
Wat die roman in had, kan ik u in een paar woorden zeggen: Als je wat ouwer wordt, hè? en je hebt bovendien wat studie van 't onderwerp gemaakt, dan ga je 't leven wat ernstiger beschouwen, je gaat je vragen stellen, en dan voel je vooral die eene vraag telkens in je opkomen: "Hoe moet je eigenlijk het geluk in 't leven vinden?"
En hij is 't dan ook die de roman met zijn hof tot hun centrum maakt. In vele opzichten is er een scherpe tegenstelling tussen die twee.
Vader en Moeder zaten naast elkander en doorleefden nog eens weer het eerste hoofdstuk van hun roman, die een jaar of twintig geleden begonnen was. Amy teekende de gelieven uit, die in een aparte wereld leefden, met zulke stralende gezichten, dat de kleine kunstenares ze wel niet op het papier zou kunnen teruggeven.
"Omdat het ongeraden is den roman van een uur tot eene levenskwestie te maken voor u en voor mij," gaf zij ten antwoord, terwijl zij zich afwendde. Een levenskwestie! zij wist niet hoezeer zij de waarheid raakte. "Als gij op zulk eene schrale ontknooping denkt, is het dan wel de moeite waard de eerste bladzijde op te slaan?" vroeg ik zacht en mij even tot haar buigende. "Och, waarom niet?
Nu wordt zijn herinnering weer levend, zijn liefde neemt de kamp op tegen de toverdrank en zegeviert. Weer trekt hij de wereld in en vindt haar juist als zij op de brandstapel staat een gewone trek in een Griekse roman ; zij moet sterven voor een misdaad, waar boze mensen haar van beschuldigd hebben.
Als Beatrice wenschte dat hij kwam, zou zij het wel geschreven hebben, en zij had er zelfs nooit een wenk van gegeven, en al had zij dat gedaan, geloofde hij dat hij toch niet gegaan zou zijn. Maar hij had geen lust ergens anders heen te gaan. Hij zou maar in stad blijven, zijn rust nemen en een roman lezen, want daar achtte Geoffrey zich niet boven verheven, als hij den tijd had.
Epische behandeling van historische stof is zoo oud als de beschaving. Het heldendicht is in zijn gebonden vorm, reeds een soort van historischen roman.
Woord Van De Dag