Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Onder al die omhelzers bevindt zich alligt 'n prins die zich zoo verheugt over 't weervinden van 'n verloren schaap, dat-i al z'n koningryken wat weinig acht om op 't laatste blaadje van den roman te worden neergelegd aan de voeten... och, hoe jammer dat Jansen plaats had, genomen in de roef! Maar met al die overleggingen hebben we niet te maken, omdat, we nu te Sloterdyk zyn.
Ik geloof niet dat iemand ooit ééne geestige gedachte gehad heeft in een trekschuit. Integendeel: de roef is de ware atmosfeer voor alle mogelijke vooroordeelen, de geschikte bewaarplaats van alle verouderde begrippen, de kweekschool van allerlei leelijke, lage gebreken.
"Nu althans niet, maar straks, als de avond gevallen zal zijn." "Nog zoolang!" zuchtte Phil Evans, op den toon van iemand die de koorts had. "Wanneer het nacht zal zijn, zullen wij in onze roef wederkeeren." "En dan?" "Dan moet gij mij maar laten begaan. Gij zult alleen te waken hebben, dat ik niet overvallen kan worden!" De beide lotgenooten dineerden tegen zes uur als naar gewoonte.
Zij keek naar rechts en zag dat de venstergordijnen nog niet neêrgelaten waren. De blauwzwarte lucht boven de boomen langs den wallenkant, onder de franje der gordijnen, scheen een door de punten der franje getande donkere lap goed, van gouden vonken doorstikt. Mathilde maakte het touw los en roef! roef! klapten de gordijnen neêr.
Het was beter den nacht af te wachten, om dan, hetzij eene vermindering van snelheid, hetzij eene kortstondige halt te benuttigen, ten einde buiten de roef te kunnen komen. Dan zou wellicht de verschansing ongemerkt bereikt kunnen worden, om de kostbare snuifdoos boven eene stad niet anders dan boven eene stad te laten vallen.
Wij konden ons ongeveer vijf zeemijlen van Matauta verwijderd hebben en zaten juist in de roef ons tweede ontbijt te gebruiken, toen de stuurman, die de wacht op het dek had, binnenkwam en tot den kapitein zeide: "Er komt een onweer opzetten, kapitein. Onmiddellijk sprongen wij op en begaven ons naar het dek.
Maar gauw dan, 't is geen pleizierig staan hier. Jansen stapte naar de roef, en Wouter op de vrouw toe. Hy haalde 't grauwlinnen zakje waarin z'n geld geborgen was voor den dag, had 'n beetje tyd noodig om den styf in-een-gedraaiden hals te laten ontkrinkelen... De waardin zag dit heel goed, en berekende den inhoud naar de snelheid van de wenteling. Maar... 't kon kopergeld wezen?
Maar behalve dezen had ik menig vriend aan het veer, die mijn koffer en reiszak een kwartier uurs ver kon onderscheiden, en straks voor mij het lekkerste kussen uit de roef haalde, opschudde en in den stuurstoel legde, bereid om, als de bodem nat was, mij het gebruik van zijn sabotten af te staan. Als het eenigszins kon, zat ik in den stuurstoel, en van dezen heb ik nooit iets kwaads gezegd.
Maar dan ineens: roef, daar glierden ze de hoogte in. De zon scheen heerlijk boven de lage graslanden, waarin bonte koeien langzaam liepen. Ze holden niet op een drafje weg: ze waren al gewend aan den rammelenden trein. Elk station werd door de kinderen met gejubel begroet. De reizigers, die in- of uitstapten, lachten en wuifden met de handen.
Zie hier wat de schipper had gezegd, toen ze terstond na 't instappen van de roef 'n gesprek trachtte aanteknoopen: Zeg 'ns, mensch, als ik jou was, zou ik me nou ereissies heel bedaard houwen. Ik ben hier baas aan-boord, versta je dat? Zeker verstond ze 't wel, maar ze zal evenmin als ik begrepen hebben hoe dat baasschap hier te-pas kwam?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek