Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Zij bracht naar Reikiavik kolen, keukengereedschap, aardewerk, wollen kleederen en eene lading koren; vijf zeelieden, allen Denen, maakten de geheele bemanning uit. "Hoe lang zal de overtocht duren?" vroeg mijn oom aan den kapitein. "Een dag of tien," antwoordde de laatste, "indien wij bij Faroër niet te veel buien uit het noordwesten krijgen."
"Het is zeker," antwoordde mijn oom zegevierend; "maar zwijg, hoort gij? zwijg over dit alles, opdat niemand op de gedachte kome om voor ons het middelpunt der aarde te ontdekken." Naar het middelpunt der aarde. Een onmogelijke reis. Toebereidselen tot het vertrek. Reikiavik. De koffer moet gepakt worden. Naar den kelder? Zoo liep deze gedenkwaardige zitting af. Dit gesprek maakte mij koortsig.
"Omdat er te Reikiavik geene enkele boot is." "Duivels!" "Gij moet de kust volgen en over land gaan. Dat is langer maar belangwekkender." "Goed. Dan zal ik mij van een gids trachten te voorzien." "Ik kan u er een verschaffen." "Een vertrouwd verstandig persoon?" "Ja! een bewoner van het schiereiland. Het is een eiderganzenjager, een zeer bekwaam man, over wien gij tevreden zult zijn.
In de twee straten van Reikiavik te verdwalen zou niet gemakkelijk geweest zijn. Ik behoefde dus ook niet naar den weg te vragen, hetgeen in de gebarentaal aan vele vergisssingen blootstelt. De stad strekt zich op een vrij lagen en moerassigen bodem tusschen twee heuvels uit. Een verbazende lavastroom dekt haar aan den eenen kant en daalt zacht glooiend naar de zee.
"Zoo gekleed, geschoeid en uitgerust is er geene reden, waarom wij niet heel ver zouden gaan," zeide mijn oom. De dag van den 14den werd geheel besteed met die verschillende voorwerpen te schikken. Des avonds aten wij bij graaf Trampe, in gezelschap van den burgemeester van Reikiavik en van dokter Hyaltalin, den grooten geneesheer des lands.
Maar de heer Fridriksson, professor in de natuurwetenschappen aan de school te Reikiavik, was een innemend man, wiens medewerking ons zeer te stade kwam. Deze zedige geleerde sprak slechts ijslandsch en latijn; hij bood mij zijne diensten aan in de taal van Horatius, en ik gevoelde, dat wij geschapen waren om elkander te begrijpen.
Het is duidelijk, dat die Saknussemm niets anders gedaan heeft. Wat nu het bestaan aangaat van eene galerij, die op het middelpunt van den aardbol uitloopt, het is louter verbeelding, stellig onmogelijk! Wat er dus voor goeds in dezen tocht is, wil ik opmerken en er niet veel over redeneeren!" Nauwelijks had ik zoo nagedacht of wij hadden Reikiavik reeds achter den rug.
"Maar wij hebben eerst den 26sten Mei, en tot aan het einde van Juni...." "Denkt gij dan, domoor! dat men zoo gemakkelijk op IJsland komt? Waart gij niet als een gek weggeloopen, dan zou ik u medegenomen hebben naar het goederenkantoor voor Kopenhagen, bij Liffender & Co. Daar zoudt gij gezien hebben, dat er maar één dienst is van Kopenhagen naar Reikiavik, den 22sten van iedere maand." "Welnu?"
Des avonds deed ik eene kleine wandeling langs den oever van Reikiavik en kwam vroeg t'huis om mij neder te leggen in mijne bedstede van ruwe planken, waarin ik rustig sliep. Toen ik ontwaakte, hoorde ik mijn oom druk spreken in de aangrenzende kamer. Ik stond dadelijk op en haastte mij om naar hem toe te gaan. Hij sprak deensch met een grooten, fiks gebouwden man.
Naar het middelpunt der aarde. Het handschrift van Saknussemm. Reikiavik. De IJslanders. De dag van het vertrek kwam. Den vorigen avond had de vriendelijke heer Thomson ons dringende aanbevelingsbrieven gebracht voor graaf Trampe, gouverneur van IJsland, den heer Pictorsson, coadjutor van den bisschop en den heer Finsen, burgemeester van Reikiavik. Warme handdrukken waren de dank van mijn oom.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek