United States or Cabo Verde ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar zij was Meesteresse ende Koninginne van Riveel en van Solaes! Gawein! zei Lancelot, en sloeg zijn gezel op den rechterschouder. Gawein! zei Gwinebant, en sloeg zijn gezel op den linkerschouder. Gawein zag naar beiden om, ontwakende uit betoovering. Gawein, zei Lancelot. Herinner u van het Zwevende Scaec! Gawein, zei Gwinebant. Herinner u van het Zwevende Scaec!
Henriette stelde ons aan elkander voor, als mijnheer Van der Hoogen en mijnheer Hildebrand. Mijnheer Van der Hoogen plaatste zich vervolgens op den hem aangeboden stoel, bracht den duim van zijne rechterband ter hoogte van zijn rechterschouder, en stak hem door het armsgat van het gebrocheerde vestje, zoodat zijne taille fine allerschitterendst uitkwam.
Gij deet als die man bij Dickens, die alle moeielijke vraagpunten met den linkerhand over den rechterschouder werpt. De ontkenning van een daadzaak is geen antwoord. Gij moet mij zeggen, wat ik doen moet: Ja, wat te doen?
Mei voorop houdt enkel met de linkerhand het meest rechtsche en langste koord, de gehuwden hebben om en om, een telkens korter koord, dat zij met de rechterhand op den rechterschouder houden en met den linkerarm achter zich omstrengelen. Wij zijn 't gewas van wijder hemelstralen, Van hooger zon, Die tot den bodem van ons hart kwam dalen Zoo brengen wij u boordevolle schalen Dier levensbron.
Ze peuterde nadien aan een strikje, dat leelijk viel op haren rechterschouder, en vroeg, onverschillig: Hebt ge uw borduurwerk mee, Bella? Ja ... wacht even.... Ze zetten zich allebei onder 't noesche vensterlicht, en Goedele schoof het kleine werktafelken bij. 't Duurde een heelen tijd, eer ze hun tamboerijn gespannen hadden en de vele zijden strengetjes klaar gemaakt.
Hij had gegeten en krachten herkregen; toen nam hij Marius weder op zijn rug, liet zorgvuldig zijn hoofd op zijn rechterschouder rusten en zette zijn weg afwaarts in het riool voort. Het groote riool, dat naar den weg der vallei Menilmontant zijn richting neemt, is bijna twee uren lang. Een groot gedeelte ervan is geplaveid.
Zij waren in groene, blauwe en paarse zijden mantels gewikkeld, die om de lenden en over den rechterschouder heêngeslagen, in de linkerzijde werden vastgehouden door de daar rustende hand. Een laag uitgesneden vest kwam nog te zien van onder het van glinsterende tressen en schouderbedekkingen rinkelend wambuisje, wijnrood bij Frascuelo, groen bij Mazzantini, lila bij Cara Ancha.
Men kan zich voorstellen met welk een angst ik hen met de oogen volgde. Op het blanke water zag ik de minste bewegingen van Gaspard. Hij ondersteunde het jonge meisje met behulp van zijn touw, dat hij om zijn eigen hals had geslagen; zoo droeg hij haar, half rustende op zijn rechterschouder, voort.
En ik beschreef het voorkomen van Barberin, tenminste zooals ik hem gezien had op dien avond, dat hij uit Parijs kwam: stug gelaat, norsche uitdrukking, met het hoofd eenigszins naar den rechterschouder overhellend. Die is hier niet, dien kennen wij niet. Ik bedankte en ging verder naar Barrabaud. Deze verhuurde gemeubelde kamers en hield een fruitwinkel. Opnieuw vroeg ik naar Barberin.
Vuile, gescheurde lappen van onbekende stof, vroeger hoog van kleur: rood, goei, blauw; en boven die smerige lompen een manteltje van grijs leder, dat op hunnen rechterschouder met een pikkelbeentje was vastgehecht.
Woord Van De Dag