Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
Met je welnemen meneer, ik laat me liever niet posetief verklarend over zulke dingen uit, want ik ben 'n loontrekkend persoon hier aan boord en niet eigen familjaar genoeg met de ouwers van de diverse rakkers en kleinighedens maar dat kan ik je met de hand op 't hart verklaren, ze hebben allemaal d'r eigendommelijkheid en een passagier die in 'n hut naast de kinderkamer wil slapen overdag mot iemand wezen, die doofstom geboren is met een goed humeur!
De fortuin liep ons eindelijk tegen: ik werd gevangengenomen, doch ontsnapte en kwam op een Hollandsch schip terug. Te Heivoet echter werd ik herkend door een Kapitein, wiens vaartuig ik geplunderd had: ik ontsnapte den rakkers, die mij zochten, en leidde sinds een zwervend leven. Van zeeschuimer werd ik struikroover; maar, zooals ik u zeide, dit laatste beroep begon mij tegen te staan.
Alleen nog zichtbaar de roode sprei van 't pronkbed, de glimming van het koper op de kast; onzekere, donkere schaduwen. Flauw viel 'n schijn door de twee kleine ramen op zij. Eindelijk was ze opgestaan. Nog droomend en suffend ging ze naar buiten, leunde tegen den wand van den wagen. Kinderen, vuil, in ellendige plunje speelden in 't slijk. Een schreeuwend lawaai van verwilderde rakkers.
Op dat oogenblik zwaaide Cascabel zijne revolver, die hem niet langer van dienst kon zijn, boven zijn hoofd en riep: Daar heb ik een plan! Wat voor een plan? zeide Sergius. Een mooi plan ook! Wij hebben niets anders te doen dan een paar van die rakkers te vangen. Hoe wilt ge dat aanleggen? vroeg Cornelia.
"Ha, rakkers," schreeuwde hij, "nu is het mijne beurt!" Maar de goede man had zich misrekend. In een oogenblik sprongen de jongens hekken en hagen over, en verborgen zich in alle hoeken en gaten, en door de duisternis kon Flipsen hen niet vinden. Ze waren spoorloos verdwenen. Neen, wacht, daar hoorde hij er een heel zacht aankomen. Snel verborg hij zich achter een boom.
"Aan uw vader!" herhaalde de Heer Bos met eenige drift, en terwijl hij zijn stoel verzette. "Het aan uw vader verhalen? Is dit kinderpraat of mannentaal? Aan uw vader! opdat hij zijn rakkers uitzende en zoowel Zwarten Piet en zijn bende als mij en mijn arme dochter in triomf binnen Amsterdam doe sleepen? Meent gij het oprecht? of hoe heb ik het met u?"
Raad eens hoeveel bedeelden we hebben? Wel tachtig alle weken! Ik heb er 'n heele lyst van. En ze zouden ieder hun eigen dag houden, maar denkje dat ze 't doen? Neen! Want er zyn rakkers onder dat ik zoo'n zondig woord zeg ja, rakkers, die tweemaal komen, maar pater wil 't niet gelooven. En of ik al zeg: "pater, 't is slecht volk!" hy wil er niet van weten.
"Hei wat!" zegt Smit, den vent plotseling bij den arm grijpende: "wie heeft jou tot Stads-stratemaker aangesteld?" en voorts, ziende dat zijne vraag de omstanders doet lachen, gaat hij, zich nu tot hen wendende, voort: "Is er een onder jelui, die dezen man kent? Niet? Nu! dan zullen de rakkers van den Schout hem wel kennen."
Alleen reeds daarom zou ik Flipsen er uitlaten." Dik keerde naar het raadhuis terug. In de verte hoorde hij Flipsen al om hulp roepen. "Help, help!" klonk het. "O! die rakkers! Die schelmen! Help!" "Hier ben ik al, Flipsen!" zei Dik, zich voor het gat plaatsende. "Als je mij belooft, dat ik vrij naar huis mag gaan, zal ik je verlossen." "Vrij?" schreeuwde Flipsen. "Dat nooit, nooit, versta-je?
De »Schout en zijn rakkers« zouden u spoedig voor de »Schepenen« leiden en deze weten u de bekentenis wel te ontlokken; gaat het niet goedschiks, dan zal een scherpe »examinatie« op de pijnbank u de tong wel los maken. Wees vooral nooit weerspannig tegen het gerecht, want dan haalt ge u zeker een strenge straf op den hals.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek