Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Het scheelde niet veel, of Uncle Prudent, die de deftigste en dus in hun oog de voornaamste was, werd als een afgod aangebeden. Men huisvestte het drietal in de beste hut van het eiland. Maar nimmer zou Frycollin andermaal eene dergelijke gelegenheid zien geboren worden, om voor den god der zwarten door te gaan.
Die kreet ontsnapte hem, terwijl de voorzitter Uncle Prudent hem met een verwijtend oog aankeek en voor zich zelven alle moeite deed om niets van die wonderen te bewonderen.
De vloeistof werd opgezogen door eene pomp, die door den stroom der accumulatoren in beweging gebracht werd. Uncle Prudent en Phil Evans hadden een blik met elkander gewisseld. Een zelfde gedachte was hun door het brein gevaren. Zij waren slechts op weinig meters boven de oppervlakte van den Hydaspes verwijderd, en de oevers waren binnen hun bereik. Want beiden waren goede zwemmers.
Zij waren dus geheel en al vrij de machineriën te bezichtigen en de inrichting van het luchtschip te onderzoeken. Zij konden ook hunne aandacht wijden aan het landschap, hetwelk zich in zijne geheele schoonheid onder hen uitspreidde. "Uncle Prudent," zei de secretaris van Weldon-Institute. "Wat is er, Phil Evans?" hernam de voorzitter. "Ziet gij het niet?" "Wat, Phil Evans?"
Dat was het moeielijkste gedeelte van de onderneming; want de ontbranding van dat slaghoedje mocht eerst na een tijdsverloop, dat met de meeste nauwkeurigheid berekend moest worden, plaats, hebben. En inderdaad, Uncle Prudent had met zijne gewone scherpzinnigheid dit bedacht: Zoodra de voortstuwer van het voorschip hersteld zoude zijn, zou het schip de reis in noordelijke richting hervatten.
"Wat wenscht gij te weten?" vroeg Robur met een sarcastischen glimlach op de lippen. "Waar wij zijn?" "Dat zal ik u wel niet mede te deelen hebben, niet waar?" antwoordde de ingenieur. "Maar zult gij ons dan toch zeggen, waarheen wij gaan?" vroeg de secretaris Phil Evans op zijne beurt. "Wij gaan door de ruimte." "Zal ze lang duren, die reis door de ruimte?" vroeg Uncle Prudent.
Dat Uncle Prudent vrienden had, zal wel niet behoeven gezegd te worden. Hij was, zooals opgemerkt werd, rijk, en dan heeft men altijd vrienden. Maar hij had ook vijanden, daar hij voorzitter van de club was. En onder die vijanden behoorden in de eerste plaats allen, die hem die voorzittersplaats benijdden.
"Als ik mij niet vergis, Uncle Prudent, dan zweven wij thans boven het centraal gedeelte van het Canadeesche grondgebied." "Niet mogelijk, Phil Evans!" "Neen, ik vergis mij niet. Die stroom, dien wij daar in het noordwesten bespeuren, is de Sint Laurensrivier." "En die stad daar, die wij achter ons laten, Phil Evans?" vroeg Uncle Prudent. "Wel, dat is Québec."
Thans steekt zij den Atlantischen Oceaan in schuine richting over, en blijft zij dien koers volgen, dan zal zij de kusten van Patagonië bereiken, daarna het grondgebied van Vuurland... En daarna? Zeg, Uncle Prudent, daarna?" "Ja, wie kan daarop antwoorden, Phil Evans?" hernam de voorzitter. "Zal het luchtschip zich boven de Stille Zuidzee begeven?
Men noemt daar iemand Uncle: oom of oompie, zooals men elders vader tegen personen zegt, die nimmer aanspraak op het vaderschap kunnen doen gelden. Uncle Prudent was een belangwekkend persoon, die in weerwil van zijn naam Prudent: voorzichtig, aangehaald werd voor zijne stoutmoedigheid. Hij was zeer rijk, hetgeen overal, maar vooral in de Vereenigde Staten van Noord-Amerika zeer gezien maakt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek