Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 november 2025
Ik werd nu eerst aan generaal Hertzog voorgesteld, met wien ik eenigen tijd kon praten.
Zoodra de weduwe weg was, zeide Huck: "Tom, wij kunnen, als wij een touw hebben, ons naar beneden laten zakken. Het raam is niet hoog boven den grond." "Waarom zouden wij dat doen?" "Och, ik ben aan zoo'n troep menschen niet gewoon. Ik kan het niet uitstaan. Ik ga niet naar binnen, Tom." "Och, onzin! 't Is niets. Ik geef er niet om en ik zal wel voor je praten." Daar kwam Sid binnen.
Iedereen kust daar iedereen, en overal. Angstig volgen de dames overdag de strijd van de muren af, 's avonds komen de vorsten de dames in de »kamer der schoonheid" bezoeken; hier praten ze gezellig met elkaar en de oude koningin maant alle aanwezigen in bewogen woorden aan om »lor cors, lor terre et lor aveir" eensgezind te verdedigen.
"Vooruit maar," zei Orleman en ze gingen weer verder. "Die moet vooral geen geld hebben." Twee vrouwen stonden op den weg te praten. De eene schreide: "Ach, al gaf je me vandaag alles wat je bezat, morgen was het toch weer op. Al mijn verdiensten, al wat hij zelf verdient, alles wat de jongens thuis brengen, het gaat aan drank. Wat hadden we het vroeger niet best en nu ".
Maar zooals dat met de inboorlingen meestal het geval is, werd hij altijd gauw moe van het denken en praten en zweeg dan stil, zoodat de zittingen nooit lang duurden. Hij vertelde bij voorbeeld, dat als er een kind geboren was, de vader aan de schoonmoeder geschenken moest geven.
"Afgesproken," zei Bernard, "dan komen we van avond!.... En dan ga ik nu maar gauw weg.... Want ik blijf natuurlijk daar eten vandaag.... En dan kunt u beiden er intusschen nog 's over denken.... en over praten!.... Dag oom, dag tante!.... adieu!.... tot van avond!...." En hij liep weer weg.
Zij maken zich wijs, dat het uit de reinheid der ziel voortkomt, wanneer dames en waardige mannen niet met elkaar weten te praten, en aan hun stompheid hebben zij den naam fatsoen gegeven, alsof slechts een dame fatsoenlijk zou zijn, die alleen met haar knecht of werkvrouw of bakkersvrouw praat.
Hij sprak met zekeren afkeer van al die menschen en Bernard voelde weer, zonder zich er rekenschap van te geven hoe 't kwam, dat hij hield van André. Terwijl hij hem zoo achter zich hoorde praten, kreeg hij een sterk gevoel van sympathie voor hem, datzelfde van dien avond in die bierkneip, een hartelijk-welwillend meelij en toch ook zekeren eerbied.
Rustig uiteenzettend, begon hij te praten... Op sommige oogenblikken vergat Redwood zelfs, dat hij tegenover dezen man stond als ondervrager, en werd hij niets dan de toehoorder van een monoloog. Hij werd de begunstigde toeschouwer van een buitengewoon verschijnsel.
De donna na lang praten besloot te doen, wat Gulfardo wilde, als daaruit twee dingen zouden volgen: ten eerste, dat hij het nooit aan iemand zou openbaren; ten tweede, dat hij rijk, haar tweehonderd goudguldens zou geven, die zij voor iets noodig had en dat zij hem daarna altijd van dienst zou zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek