Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Doch wij treden liever de kerk binnen, wier voorgevel met portiek geheel overeenkomt met de voorgevels van zoo vele kerken in Toskane, maar die roemen mag op het bezit van twee kostbare terra-cotta's uit de school van de della Robbia. Aan de kerk grenst eene zaal, bestemd voor de bijeenkomsten van een liefdadig genootschap, de Compagnia della Misericordia.
Deze vrij plompe portiek is ik haast mij dit er bij te voegen een toevoegsel van later tijd, en mag dus niet op rekening gesteld worden van den oorspronkelijken bouwmeester Giuliano da San-Gallo, wiens werk onder meer dan een opzicht misvormd werd. Eerst als men om het gebouw heenwandelt, bespeurt men dat aan de zijgevels de uiteinden vooruitsteken en dus een soort van vleugels vormen.
Toen zeide de Jager het. Als Cecilianus.... begon hij. Nou, wat?? Uit Rome weg gaat.... is het met mij gedaan. Gedaan?? Hij heeft me geluk aangebracht, sedert hij zijn oogen opsloeg voor we de portiek van Octavia binnen kwamen.... Toen ik hem droeg.... nadat hij flauw was gevallen.... om den beer.... op den eersten dag der Megalezia.... Colosseros zag zijn vriend verschrikt aan.
Aan het uiteinde dier muren bevinden zich twee kleine gebouwtjes, waarvan dat aan de noordzijde slechts een enkel vertrek bevat, van eene op zuilen rustende galerij of portiek voorzien, waar de aanzienlijke heeren, beveiligd tegen de brandende zonnestralen, op hun gemak het spel konden gadeslaan.
Op onze bedden zittend, keken we zonder kwaadheid naar de kat. Maar moeilijk is het wel, in zoo'n portiek te slapen. Regendruppels kunnen ons van den weg bereiken, en daar rijdt een rijtuig binnen. Er komen twee Perzen uit, kijken naar ons en praten met hun koetsier. Eindelijk gaan ze heen. Nu komt de beurt aan den hond, dien ik al in den tuin had gezien.
De portiek in het midden van het gebouw herhaalt de schoone bevallige motieven van de pilaren en bogen van de eerste binnenplaats, waaraan ook de geheele stijl van den gevel met zijne uitspringende vleugels denken doet.
Hij kon nauwelijks staan, en al was hij in 't volle bezit geweest van al de kracht, die zijn jonge tengere lichaam borg, waarheen kon hij vluchten? Hij drukte tegen het tuinhek; het was niet gesloten en zwaaide open. Hij wankelde over het grasveld, klom de stoeptreden op, klopte zacht aan de deur; toen ontzonken hem zijn laatste krachten en hij zakte in elkaar tegen één der pilaren van de portiek.
Langs de vier zijden van het plein loopt een portiek of zuilengang; in het midden van iederen vleugel ziet men eene groote poort, toegang gevende tot een zaal met een halfrond koepeldak; de poorten in de zijvleugels zijn kleiner van afmeting; de grootste geeft toegang tot de moskee zelve; boven de vierde verheffen zich twee minarets.
Men komt op de bovenverdieping langs een zeer fraaie trap, die begint onder een portiek, gevormd door drie zuilen met verrukkelijk fijn snijwerk.
Hij is flauw gevallen en Carpoforus draagt hem.... Hij is flauw gevallen.... Toen hij den beer.... "Laureolus" zag verslinden, legden de gladiatoren uit. Maar niet mij! kluchtigde Lentulus. Daar komen ze! zei Thymele. Carpoforus droeg Cecilianus aan. Hij toefde, heel langzaam, nog buiten de portiek.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek