Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 mei 2025
Vooral Ettore had veel te lijden; zijn handen waren in een deerniswekkenden toestand en bloedden, wanneer hij iets aanraakte. Wij zullen nooit ten volle de groote opoffering kunnen waardeeren, die Ettore zich heeft getroost. Hij vergat alle pijnen in oogenblikken van nood en dwong zijn handen, om toch te werken.
Maar op de schaduwen der morgenwolken, Dwars op de purpren helling van 't gebergt, Stond ook geschreven: "Volg, o volg!" en wijl ze Verdwenen, en op elken halm waarvan De dauw des hemels neergevallen was 't Zelfde gedrukt werd als met welkend vuur, Rees wind tusschen de pijnen; die ontschokte Gerank van melodieën aan hun twijgen En toen hoorde ik geluiden, laag, zoet, zacht, Als het vaarwel van geesten: "Volg, volg, volg!"
"Het is reeds twee uur geleden dat mijn Vrouw zich ter ruste begaf, en nu slaapt zij," stamelde de verschrikte dienstbode. "Ga tot haar," hernam de overste, "en zeg haar dat zij zich klede; want op staande voet moet zij dit huis verlaten en met ons gaan. Wees gehoorzaam, het zou mij pijnen het geweld te moeten gebruiken." De dienstmaagd liep angstig de trap op, en wekte de zuster van Adolf.
Wij voelden ons zoo leeg in 't hoofd en van binnen. Annie Glaser, ons makkertje, zocht ons veel op, op verzoek van zusje. Op een avond dat zij er weer was, speelde ze zusje's en onze lievelingsstukken op de piano. En daar langzaam ontdooide de ijskorst om onze harten onder de tonen van haar muziek. En met de warmte keerden de pijnen weer terug in onze harten.
En toch openbaart ook deze ziekte zich het eerst in de ingewanden, van waar zij zich, van ondragelijke pijnen vergezeld, door al de leden verspreidt, zoodat zij, die er niet van sterven, toch in den regel een hunner ledematen verliezen, dat verlamd en verdord is, en somwijlen tot verrotting overgaat.
En de volgende dagen zat hij, wanneer er geen heeren waren die met hem praatten, alleen in de hooge zaal en dacht aan haar, die pas een jaar geleden hem het wonderlijkst geluk had gegeven, die hij meer had begeerd dan zijn leven toen hij met pijnen in de bergen lag, en hij peinsde of hij haar waarlijk voor goed kon verlaten.
Wie wil er honderd jaar, om zonder vrees voor de pijnen der hel, den god Bacchus te dienen? Allen riepen: Hoeveel vraagt gij er voor? Eene pinte, antwoordde Klaas, maar honderd vijftig jaar geef ik voor eene portie konijn. En een ieder kwam bij en betaalde aan Klaas pinten, kuite en muskens, hesp en konijn, en voor een ieder sneed hij een stuksken perkament.
Geen ander leven, geen andere troost Redt mij meer dan de dood van mijn smart, Dat men mij dien voortaan schenke. Maak een einde, Amor, door dezen aan mijn pijnen En dat men mijn hart van zulk een ellendig leven ontrooft. Ach, doe dit, omdat ten onrechte.
Met den oudsten zendeling, die eenige medicijnen medenam, spoedde ik mij daarheen en vond hem in zijn slaapkamer te bed krimpend van pijn. Uiterlijke teekenen van een verwonding waren niet te constateeren, doch hij deed ons een omstandig verhaal, hoe hij den avond te voren om zes uur dat ongeluk had gekregen en sedert dien tijd hier met die pijnen lag.
Bij elk ander zou ik het bij de onuitstaanbare pijnen, die ik leed, hebben uitgeschreeuwd; maar nu was het mijn eer te na en zou ik mij eerder hebben laten doodslaan, dan een kik te geven. Na een uiterst gestreng pak, gaven het koude zweet en eene flauwte aan, dat ik niet meer kon verduren. Ik werd losgelaten met het bevel om veertien dagen achtereen op mijzelf te eten op mijn kist.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek