Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Woutertje Pieterse! riep 't verschrikt gezelschap dat er omheen zat. Heb je je zeer gedaan, Wouter? Neen! Bezeerd had-i zich niet. Maar hy was lam van verbazing.
't Spreekt vanzelf dat Wouter 'n houding had aangenomen, die om vergeving scheen te smeeken voor z'n existentie. Och, zoo onnoodig! Die oude magere heer nam 't hem volstrekt niet kwalyk dat-i bestond, en zelfs niet dat-i dáár was. Houd je gemak, jongeheer. Uwe-n-is zeker de jongeheer Pieterse? Ja, ja, ik weet er van. Heel goed! Wel, jongeheer, zal uwe hier zoo op 't kantoor komen? Nu, dat is best!
Dat heb ik al lang gemerkt. En nu, dankje voor je koppie thee, juffrouw Pieterse ... né, meester, geen woord meer ... 't is zonde! Verlokken laat ik me niet ... ik blyf by den Heer ... nou, stuur 'm eens by me Wouter meen ik als-i uitgaat. Onder dit gerammel was 't schepsel opgestaan, en ze vertrok, met overwinnaarsblikken 't slagveld overziende, waarop ze zooveel roem meende behaald te hebben.
Wouter trok z'n eene kous weer aan om beter te kunnen luisteren. Ik zweer je by God allemachtig, juffrouw Pieterse, dat ik niet spreken kan van schrik en alteraasie. Gut, mensch! Waar zyn je kinderen... allemaal? Al naar bed? Toch nog niet naar bed, wil ik hopen! Ik kan waarachtig niet spreken! Nog 'n glas water, Trui! Hoor 'ns hoe ik bibber... 'n mensch klappertandt van schrik, niet waar?
Baker is mannelyk, ging Stoffel voort nou begint-i! riep z'n moeder alle woorden op k. e. r. zyn mannelyk: rakker, makker, bakker... raker, maker, baker. Is 't mogelyk! riepen de gasten uit één mond. Ja menschen, en nog meer, zei juffrouw Pieterse, je zult verstomd staan als je 't hoort. Wat denkje wel dat je bent, juffrouw Krummel? Ik... ik? Wat ik bèn?
Ik ben der ontdaan van, zoo als-i sprak ... en je moet hem niet zoo aangapen, Mina, dat staat niet ... maar ik ben benieuwd of ze 't gezien hebben in de komeny. Ik wou niet graag te hard oordeelen, maar waarachtig, ik geloof dat jufvrouw Pieterse schik begon te krygen in Wouter's ziekte. Er was iets voornaams in dat dokters-koetsje voor de deur. Alas, poor mankind! Weêr een avendje.
De tegenstelling tusschen Wouter en zijn familie vinden we terug in de tegenstellingen in de omgeving, waarin hij opgroeit: 't huis Pieterse en consorten staat tegenover Vrouw Claus en Femke, huisdominee en Pennewip tegenover Pastoor Jansen, de holle deftigheid der Kopperliths tegenover de wezenlijke superioriteit der Holsma's.
Zij vervalscht den gewonen middelslag-mensch tot een grooten mensch, groot zoowel in het goede als in het kwade, doet hem leven in omstandigheden, waarin zulk een mensch niet leeft en laat hem daden verrichten, die zulk een mensch niet kan verrichten. Hier volgde in het oorspronkelijk artikel het schitterende "Avondje bij juffrouw Pieterse."
Ik vraag aan u, of u want het is volkomen geoorloofd, juffrouw Pieterse, in dit geval het voorzetsel achterwege te laten ik vraag u of gy klachten hebt ik bedoel natuurlykerwyze: gegronde klachten over myn onderwys in lezen, schryven, rekenen... Gut né, meester, ik heb geen klachten, maar... Zoo? Geene klachten alzoo! Welnu, dan verklaar ik u... waar is uw zoon Wouter? Wouter?
Net 'n prinses ... betuigden de meisjes, die niet wisten dat ze waarheid zeiden. En ze zei tot Wouter dat ze terugkomen zou. Maar je begrypt, dat zal mis wezen ... Daar ging de schel. Jufvrouw Laps vloog op ... och ja, de katechiseermeester van der Gracht stapte met zyn zoon de kamer in. Jufvrouw Pieterse had er spyt van.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek