Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 oktober 2025
Toen de karabinier zich losrukte, boog hij zich tot donna Micaela en zei haastig: "Kan het beeld dit verhinderen, dan zal geheel Corvaja aan zijn zijde staan." Nu was de karabinier op de markt. Piero maakte een beweging met de hand, oogenblikkelijk sloten zijn kameraden een kring om den vluchtende.
De keizer zelf, zijn zoon Enzo, koning van Sardinië, zijn kanselier Piero della Vigna, magistraten als de notaris Jacopo da Lentino en Guido delle Colonne, wedijverden er in het kunstig nabootsen der Provençaalsche voorbeelden.
De eenige, die haar trachtte te verdedigen, was donna Micaela. Nooit zou zij Marcia gevraagd hebben het te bekennen, zei zij tot Piero, indien zij geweten had, hoe hij was. Zij had geloofd dat hij een edele man was.
"Ninetta is een Geraci," riep Piero en de kring bleef rondom den karabinier gesloten. "Toen we hier kwamen om het kind te halen," zei deze, "konden we het niet vinden. Marcia was in den rouw, haar kamer was met zwart doek bekleed, en vele vrouwen zaten bij haar te treuren. Zij toonden ons het doodattest van het kind. Wij gingen naar Ninetta om haar te zeggen dat haar kind op het kerkhof lag.
Reeds was Torello in de kerk van San Piero in Ciel d'oro van Pavia neergedaald met al de genoemde juweelen en sieraden en sliep hij nog, toen de vroegmis luidde, de koster met een licht in de kerk kwam en dadelijk het kostbare bed zag en niet alleen verwonderd was, maar zeer bang vluchtte. De abt en de monniken zagen dit, verbaasden zich en vroegen hem de reden daarvan. De koster vertelde het.
En ook over den eersten "Piero" uit den troep der Italiaansche Zanni, die onder Ganassa in de 16e eeuw voor 't eerst naar Frankrijk kwamen en zich Gelosi noemden, "jaloux de plaire", hetgeen ze dadelijk den Parijzenaar deden had ze veel belangwekkends gelezen. Zóó werd Molière getroffen door de verschijning van Pierrot, dat hij in zijn Donjuan, dezen naam gaf aan den minnaar van Charlotte.
En nog meer was zij verbaasd dat de poort openstond en de winkeldeur ook niet gesloten was. Toen zij door het poortgewelf ging, zag zij daar den ouden poortwachter Piero niet. De lantaarn was niet opgestoken en geen mensch was er te zien op den binnenhof. Ze ging de trap op naar de galerij, haar voet stiet tegen iets hards. Het was een kleine bronzen vaas, die anders in de muziekzaal stond.
Velen gingen onwillig en aarzelend, maar zij gingen toch. Piero scheen slechts te wachten tot de laatste heengegaan was. Donna Micaela had opgehouden te spreken, ze nam stil het Christusbeeld en legde het in Marcia's armen. "Neem hem, zuster Marcia, moge hij u beschermen," zei ze. De man zag dit en het scheen zijn toorn te vermeerderen.
Piero en zij hadden den jongen lief als hun eigen zoon. Zij konden niet van hem scheiden." De vrouw was wanhopig, maar misschien de man nog meer. Hij dreigde den karabinier, zoodra deze zich slechts bewoog. Toch scheen de karabinier te merken, dat hem de zege zou geworden. Men had gelachen toen hij sprak van signorina Francesco. "Dood mij, als ge wilt," zei hij tot Piero. "Maar helpt je dat?
Een van hen, Neri Mannini sprak: Ik ben bereid om dit avondmaal te wedden en nadat zij het er over eens waren geworden tot rechter Piero di Fiorentino te nemen, in wiens huis zij woonden, gingen zij naar hem toe en al de anderen om Scalza te zien verliezen en hem te plagen en vertelden alles, wat door hem gezegd was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek