United States or Equatorial Guinea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zoo stond hij langer met opgeheven spade dan strikt noodzakelijk was. "Piero!" klonk het toen luid jammerend. "Piero, Piero!" "Mijn God, Marcia roept mij," zei hij. Op hetzelfde oogenblik stormde een schaar menschen uit een kleine hut, die gebouwd was tusschen de puinhoopen van het palazzo Corvaja. Het waren ongeveer tien vrouwen, die met een karabinier vochten.
De karabinier hield een kind op den arm, en de vrouwen trachtten hem dit kind te ontrukken. Maar de politieagent, die een sterke man was, maakte zich van haar allen los, zette het kind op den schouder, en sprong de trede van het terras op. De donkere Piero had er naar gekeken zonder een beweging te maken.
Reeds vóórdat zij uitgesproken had, zette de karabinier het kind op den grond. De donkere mannen openden zwijgend hun gelederen voor hem en hij vervolgde stil zijn weg. Maar een rilling voer donna Micaela door de leden, toen ze den karabinier zag weggaan. Juist nu moest hij gebleven zijn om de ongelukkige vrouw te beschermen.
Piero en zij hadden den jongen lief als hun eigen zoon. Zij konden niet van hem scheiden." De vrouw was wanhopig, maar misschien de man nog meer. Hij dreigde den karabinier, zoodra deze zich slechts bewoog. Toch scheen de karabinier te merken, dat hem de zege zou geworden. Men had gelachen toen hij sprak van signorina Francesco. "Dood mij, als ge wilt," zei hij tot Piero. "Maar helpt je dat?
Waar deze zich wendde, overal zag hij een dichte rij mannen om zich heen, die hem dreigden met hun schoppen en spaden. Er ontstond plotseling een vreeselijke verwarring. De vrouwen, die met den karabinier gestreden hadden, stortten zich nu gillend tusschen de mannen. 't Meisje, dat de agent vasthield, schreeuwde uit al haar macht en trachtte zich los te rukken.
De karabinier vroeg en vroeg of men hem wilde laten gaan. "Neen, neen. Niet voordat hij het kind losliet!" 't Kind was van Piero en zijn vrouw Marcia, maar zij waren niet de werkelijke ouders van het kind, daardoor was de twist ontstaan. De karabinier trachtte door overreding het volk aan zijn zijde te krijgen. Niet Piero of Marcia, maar de anderen wilde hij overtuigen.
Daar verschijnt Cornelia, eene geweldige vrouw, die nog veel geweldiger belooft te zijn als zij eenmaal tot schoonmoeder bevorderd zal wezen. Zij verkiest aan Sander de hand van Napoleona niet te geven, en geen mensch twijfelt er aan of deze middeleeuwsche burchtvrouw is iemand, met wie niet te spotten valt. Met toejuichingen wordt ook Jan begroet, gekleed als een Italiaansche karabinier.
"Ninetta is een Geraci," riep Piero en de kring bleef rondom den karabinier gesloten. "Toen we hier kwamen om het kind te halen," zei deze, "konden we het niet vinden. Marcia was in den rouw, haar kamer was met zwart doek bekleed, en vele vrouwen zaten bij haar te treuren. Zij toonden ons het doodattest van het kind. Wij gingen naar Ninetta om haar te zeggen dat haar kind op het kerkhof lag.
Toen de karabinier zich losrukte, boog hij zich tot donna Micaela en zei haastig: "Kan het beeld dit verhinderen, dan zal geheel Corvaja aan zijn zijde staan." Nu was de karabinier op de markt. Piero maakte een beweging met de hand, oogenblikkelijk sloten zijn kameraden een kring om den vluchtende.
Woord Van De Dag