Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
Hier kwam voorwaar de volksspreuk: een passer in het oog hebben, tot haar volle recht. Uncle Prudent plantte zijne naald in hetzelfde oogenblik, dat Phil Evans de zijne in het schoolbord stak. Daarna ging men aan het meten, om tot de ervaring te komen, wie der twee mededingers het middelpunt het meest nabij gekomen was. Die meting werd met de meest mogelijke nauwkeurigheid verricht.
"De wind?.... Maar ik dacht, dat tot middernacht volkomen stilte in de atmosfeer geheerscht had?" "Volkomen juist, Phil Evans; maar als het de wind niet is, wat zou het volgens u dan kunnen zijn?" Phil Evans antwoordde niet, maar opende het beste lemmet van zijn bowie-knife en poogde de omwanding in de nabijheid van de deur aan te tasten.
Een echt soldaat, kort en gedrongen van gestalte, met een gewoon, ietwat vulgair gelaat, een rond hoofd en oogen vol donkeren gloed: ziedaar "kleine Phil," de wilde iersche duivel, die zich een weg heeft weten te banen tot de hoogste rangen der militaire hierarchie.
Uit aller boezem steeg een zucht van verlichting op. "Ja, van den Go a head, die voorbeschikt is, om de verovering van het luchtruim te volbrengen! Mijne heeren, de zitting is gesloten." Den 29sten April van het volgende jaar, dus zeven maanden na den onvoorzienen terugkeer van den voorzitter Uncle Prudent en den secretaris Phil Evans, was geheel Philadelphia in rep en roer.
De Albatros gaat dalen om te visschen.... Wellicht zouden wij van de gelegenheid kunnen gebruik maken om...." "Maar, men bewaakt ons, zelfs wanneer wij meenen niet bespied te worden," antwoordde Uncle Prudent. "Meent gij?" "Dat hebt gij wel bespeurd, toen wij in de Hydaspes wilden springen, niet waar?" "Ja, dat is waar," antwoordde Phil Evans.
Tevergeefs wilden de gevangenen van de gelegenheid gebruik maken, om te doen weten, wat van hen geworden was. Tevergeefs brulde de voorzitter van Weldon-Institute, met vervaarlijke stem: "Ik ben Uncle Prudent van Philadelphia!" En gilde zijn secretaris Phil Evans, met akelig fausset: "Ik ben Phil Evans, zijn collega!"
En gebeurde dat, dan zouden Uncle Prudent, Phil Evans en hunne tochtgenooten door een verschrikkelijken val vernietigd worden. Het publiek stond stom van ontzetting, met hijgenden adem dat tooneel aan te kijken.
"Als ik mij niet vergis, Uncle Prudent, dan zweven wij thans boven het centraal gedeelte van het Canadeesche grondgebied." "Niet mogelijk, Phil Evans!" "Neen, ik vergis mij niet. Die stroom, dien wij daar in het noordwesten bespeuren, is de Sint Laurensrivier." "En die stad daar, die wij achter ons laten, Phil Evans?" vroeg Uncle Prudent. "Wel, dat is Québec."
Daar ging de ingenieur aan wal, zorgde er natuurlijk voor, volkomen onbekend te blijven en vernam al spoedig een bericht, dat hem slechts genoegen kon doen, namelijk: dat Weldon-Institute op het punt was zijne proefnemingen te beginnen en dat de voorzitter Uncle Prudent en de secretaris Phil Evans met den Go a head den 29sten April van Philadelphia zouden vertrekken.
Het ergste van dat alles was, dat èn de voorzitter Uncle Prudent èn zijn secretaris Phil Evans innerlijk gevoelden, hoewel zij er niets van lieten blijken, dat zij dat alles ten volle verdiend hadden. En thans blijft nog steeds de vraag over: Wie was toch die Robur? Ja, wie? Zal men dat ooit weten? Wel zeker, men weet het nu reeds!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek