Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
De voorzitter Uncle Prudent en de secretaris Phil Evans gingen van het denkbeeld uit, dat zij tot wettelijke zelfverdediging gehandeld hadden, en ondervonden derhalve hoegenaamd geene wroeging. Phil Evans was slechts licht gekwetst geworden door den geweerkogel van de Albatros. Niets verzette er zich dan ook tegen, dat zij zich op weg begaven, in de hoop eenige inboorlingen te ontmoeten.
Jem Cip, de fabrikant van verduurzaamde groenten, had den voorzitter zelfs de hand gedrukt en hem gezegd: "Tot morgen!" En William T. Forbes, de fabrikant van suiker uit lompen, had een hartelijken handdruk van den secretaris Phil Evans gekregen, die tot twee malen tot hem gezegd had: "Tot ziens!... Tot ziens!..."
"Het is niet om er aan te gelooven," zei de secretaris Phil Evans hoofdschuddend. "Dat doe ik dan ook maar niet," antwoordde de voorzitter Uncle Prudent nurksch. Beiden stapten toen naar het voorschip en lieten hun blik langs den geheelen gezichteinder waren. "Kijk, daar doemt eene andere stad op!" zei Phil Evans. "Waar?" vroeg Uncle Prudent, terwijl hij ongeduldig den hals reikte en uitkeek.
En toch, wanneer de aandacht van Uncle Prudent en van Phil Evans niet zoo door hun twisten in beslag genomen was, wanneer zij met eenige aandacht rond gekeken hadden, dan zou het hun niet ontgaan zijn, dat die vlakte haar gewoon uiterlijk niet meer had.
Thans kon hij naar hartelust en zonder hinderlijk te zijn, schreeuwen zooveel hij wilde. Maar de angst schroefde hem de keel dicht en hij bleef stom als een visch. Uncle Prudent en Phil Evans hadden zich tegen die handeling, of volgens hen mishandeling verzet, maar zij werden krachtdadig teruggedrongen. "Dat is infaam!" zei Phil Evans.
Hadde er windstilte geheerscht, dan voorzeker zouden zij het wel gewaar zijn geworden, want de aangeduide snelheid was nagenoeg die van een sneltrein. Bij tegenwind zou het doorstaan van zulk snijden tot de onmogelijkheden moeten gerekend worden. De secretaris Phil Evans had zich inderdaad niet vergist.
Middelerwijl naderden Uncle Prudent en zijn secretaris de hut van Frycollin; toen bleef Phil Evans plotseling stilstaan en fluisterde: "De nachtwacht." Inderdaad, een man lag daar bij de roef uitgestrekt op den grond. Als hij sliep, dan kon dat maar zeer licht zijn. De vlucht werd onmogelijk, wanneer deze alarm maakte.
Intusschen hadden de voorzitter Uncle Prudent en zijn secretaris Phil Evans, dat waarachtig geen mannen waren, om zich bij nuttelooze jammerklachten te bepalen, eene beslissing genomen. Het was buiten kijf, dat eene ontvluchting tot de onmogelijkheden behoorde.
»Nu niet,« zei de Jood, terwijl hij naar beneden ging. »Zeg,« zei de ander, heesch fluisterend, terwijl hij zich over de leuning heenboog, »'t zou een prachtig oogenblik zijn om zaken te doen! Ik heb Phil Barker hier, zoo dronken, dat een kind hem er tusschen kan nemen.« »Zoo!
"Je behoeft mij niet te bedanken." "Phil Evans?...." "Uncle Prudent?...." "Hier bestaat geen voorzitter meer van Weldon-Institute!" "En geen secretaris meer van de club!" "Dus geen mededingers meer!" "Juist gezien!" "Gij hebt gelijk." ging Phil Evans voort. "Ik heb altijd gelijk!" bevestigde Uncle Prudent. "Er zijn hier slechts twee mannen aanwezig, die zich wreken willen en wreken zullen...."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek