Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juli 2025
Maar de paden waren er door de afgevallen bladeren zeer glibberig, zoodat het loopen erg lastig viel. Het was een afmattende tocht. Dikwijls moesten de reizigers halt houden, om eenige oogenblikken uit te rusten. Op een gegeven oogenblik verklaarde de gids, nu terug te willen keeren. Het pad was verder gemakkelijk te volgen en de groote ladangs van Petinggi Datoek waren niet ver meer af.
»Petinggi, je begrijpt wel, dat ik er naar verlang, om mijn eigen land en mijn familie weer te zien." »Ja, heer; dat begrijp ik. En als het inderdaad uw vaste voornemen is, om te gaan, dan mogen we u niet weerhouden." Het speet den Dajak, maar hij wilde nu niet langer aandringen.
Nauwelijks waren ze het huis binnengetreden, of ze werden omringd door een groot aantal der bewoners, die hen bestormden met vragen omtrent henzelf en de Kenjaoe's, die met hen waren meegetrokken. Petinggi Datoek had de grootste moeite om de ongeduldige menschen tot stilte en afwachting te dwingen. Eerst moesten Kees en Marti zich te goed doen aan een grooten schotel rijst.
Petinggi verlangde echter naar dappere daden en voelde niet veel voor dat werkeloos volgen van den vijand. Toen Kees hem echter duidelijk maakte, dat hij dan misschien de kans verbeurde, in het stroomgebied der Soengei Sibaoe te komen, begon hij te weifelen. »Denk er eens aan, Petinggi, dat het u volgens mijn krijgsplan misschien gelukken zal, uw mannen in het land van den vijand te voeren.
»Wij behoeven ons nergens op te houden, doch kunnen rechtstreeks naar het huis van Petinggi Datoek gaan," zei Marti. »Is dit het pad?" vroeg Kees naar de andere zijde van de ladang wijzende. »Aoe," zei de man, tot wiens opluchting Kees en Marti weldra weer hun klimpartij over de boomstammen hervatten en spoedig daarna in het bosch waren verdwenen.
»Dat kan niet, Petinggi," zei Kees, »ik mòet er heen en ik z
Den geheelen nacht was ieder druk bezig met het gereedmaken en verdeelen der vrachten. Kees merkte op, dat er onder de mannen heel wat waren, die de vlucht afkeurden. Deze hadden het beter gevonden, dat men de vrouwen en kinderen in veiligheid bracht, om daarna een gevecht met de Sibaoe's aan te gaan. De groote meerderheid echter vond het met Petinggi Datoek beter, een veilig oord op te zoeken.
Op een gegeven oogenblik zei hij plotseling tegen Kees: »Hier dicht bij ligt het graf van Rimaoe." »Wie was dat?" »Een groot Hoofd van onzen stam, heer. Toen die nog leefde, waren wij machtig en gevreesd door onze buren. Kees herinnerde zich nu, dat Petinggi Datoek ook had gesproken over Rimaoe en het bloeitijdperk van de Kenjaoe-dajaks. Die groote tijd was echter sinds lang voorbij.
Het gezicht op hun verbrande bezittingen deed de wraakzucht weer opvlammen, welk gevoel zich aan de andere Kenjaoe's mededeelde. Tegen den avond vond men twee mannen aan den kant van den weg zitten. Het waren twee der verkenners. Een van hen verscheen onmiddellijk voor Kees en Petinggi Datoek, om verslag van zijn bevindingen te doen.
Slechts enkele der mannen hadden kunnen ontkomen. Deze waren op hun overhaaste vlucht één der boodschappers van Petinggi Datoek tegengekomen, die hen gezegd had, dat allen zich moesten verzamelen op den Boekit Seloewa. In ademlooze spanning had een dicht opeengedrongen menigte Kenjaoe's het verhaal van hun stamgenooten aangehoord.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek