United States or Afghanistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ja, die is er nog als huisbewaarder." "Ik volg zelf morgen of overmorgen, als ik het met mijn dokter kan vinden. En gij maakt er intusschen werk van om dat pakket terug te krijgen." "Het zal met al de papieren en brieven van den generaal bij Overberg zijn beland."
En hebt gij ook voor die Heeren eenige boodschappen opgenomen te verrichten?" "Is dat mijn gansche misdrijf?" vroeg Joan verbaasd: "ja, dat heb ik: en hier is het pakket, 't welk ik op mij had genomen te bezorgen aan...." "Zwijg!" riep de Fiskaal met een donderende stem, hem het pakket uit de handen rukkende.
"Ik voelde dat ik ziek zou worden, ik was al ziek; ik ook had haar een pakket gezonden en verbeeldde mij, dat zij terstond antwoorden zou op dat schrijven, of nooit. Het duurde tot den derden dag; ik kon het niet langer uithouden." "En gij zegt dat het haar goed gedaan zou hebben als zij dien brief las?" "Zij zou er ten minste uit geleerd hebben mij met andere oogen te zien."
Ondertusschen rust op mij nog de taak om een beknopte beschrijving te geven van de allerzonderlingste stad Canton en van alle merkwaardigheden, die wij er zagen. Daaraan zal ik den volgenden brief wijden, want dit pakket moet heden verzonden worden.
"Dat zou ik niet kunnen zeggen; ik weet alleen dat zij zich zelve bittere verwijten doet, en dat het uitgekomen is zooals ik zeide, reeds denzelfden dag." "Reeds denzelfden dag nadat zij mijn pakket heeft ontvangen?" "Zij heeft niets van u ontvangen, dat weet ik zeker." "Dat is vreemd!"
Neen, Van Kinschot! deze zaak is tusschen mijn broeder en mij alleen; daarom wilde ik, slechts van u vergezeld, mij gaan overtuigen van de waarheid der bij u ingekomene berichten; daarom ondervroeg ik zelf den brenger van het noodlottige pakket; want hoe kon ik hem voor schuldig houden op de enkele bewijzen der aan hem gerichte brieven?"
"Welnu, moeder!" vervolgde hij, na het vertrek des bedienden: "hebt gij nog iets te bevelen? Gij ziet, dat mijn oogenblikken mij niet toebehooren." "Dit pakket," zeide Magdalena, een dik pak uit haar boezem te voorschijn halende, "moet aan den Kanselier bezorgd worden. Het bevat rapporten van onderscheidene geloofsgenooten over den staat van zaken hier te lande."
"Zooals gij verkiest," hernam Joan, het pakket weder bij zich stekende: "gij zegt dan, morgenochtend...." "Te negen uren. Vaar intusschen wel, Heer Gezant." "Ik heb de eer u te groeten, Heer Secretaris!" zeide Joan en vertrok. "Morgenochtend te negen uren!" herhaalde Ludwig, zoodra hij alleen was. "Tegen dien tijd zit gij, waar men u zoo licht niet vandaan laat vliegen.
Ik liet hem in mijn wagentje derwaarts rijden en beloofde den voerman een dubbele fooi, om zijn paard wat aan te zetten. De klerk kwam in het kortst mogelijke tijdsverloop terug en bij mij. Zij had het reçu geteekend, Goddank! Alles was in orde. Maar dat pakket, haar waarschijnlijk toegezonden door vrienden of verwanten uit Engeland, lag mij zwaar op het hart. Wat bracht het haar?
Mijne handen en kleederen zaten vol bloed, en met verbazing zagen zij mij aan. Ik vloog naar boven, om hunne vragen te ontwijken, en greep den schrijflessenaar, waarvan ik wist, dat de sleutel aan zijn horlogeketting vastzat. Met den pook brak ik het slot open en nam er het bedoelde pakket uit. Op dit oogenblik trad zijn bediende in de kamer. »Mijnheer, waar is mijn meester?" vroeg hij.