Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 11 juni 2025


C'est égal, vois-tu, nous aurons, ma chère, Sans compter les nuits, passé d'heureux jours, Ils n'ont pas duré longtemps; mais qu' y faire? Ce sont les plus beaux qui sont les plus courts."

Car ce luxe nouveau qui te rend si jolie Ne me rappelle pas mes amours disparus, Et tu n'es que plus morte et mieux enselevie Dans ce linceul de soie ton coeur ne bat plus. Lorsque je composai ce morceau funéraire Qui n'est qu'un long regret de mon bonheur passé, J'étais vêtu de noir comme un parfait notaire Moins les bésicles d'or et le jabot plissé.

"Ah! monsieur Verbeek!" zegt Hemoni tot dezen laatste: "iere sijn sinjeurs, die mijne winkel en kieterij koom bekijk. Sij koom net van passe, om te zien oe wij probeer die klok."

Maar Onze Lieve Vrouwe kwam daar van passe voorbij gegaan, en den nood van den armen voerman ziende, had zij er pijne mede en zij sprak tot hem: "Ik ben moede en afgemat van gaan, en ik lijde van den dorst, geef mij wat wijn te drinken en terstond zoo maak ik uwen wagen los". "Zeer geern, Lieve Vrouw", antwoordde de voerman, "maar 'k en hebbe geen glas om er den wijn in te doen".

Ik reed nog 'n flink eind, en riep toen, in 't voorbij rijden tegen een man op 't land: La route pour "Les Baux", monsieur? Toujours tout droit! Nu was ik heelemaal de kluts kwijt. En nergens een aanduidingsbord. Gelukkig was daar een eind verder een cantonnier aan 't werk, ik reed naar hem toe, vroeg hem den weg naar Les Baux. Vous l'avez passé depuis longtemps, m'sieu. Fallait prendre

Spangen relden, en huilend de stem uit het vanbinnen in het vreemde idioom: "Ivresse, ivresse.... il passé le quelque chose." Buiten zichzelven was Johan neêrgevallen op het bankje. Naast den rossen gloed van Jachjemeds lantaren liep Johan naar huis. Het was laat geworden. Vanuit de werkplaats had de dokter hem meêgenomen naar de bovenwijk, daar was de lucht frisch en het gezicht zoo mooi te zien.

Eenige drittels en thalers werden op nommers en kleuren gezet. "Le jeu est fait." Eenige goudstukken werden aan de genade van het lot prijsgegeven. "Rien ne va plus!" En het balletje rustte van zijne omwandeling op een bepaald nommer uit. "Trente et un Impair Rouge Passe!" Eenige drittels werden uitbetaald, eenige louis d'or door de schopjes der croupiers weggehaald.

Dit zeggende, opende hij zijn zakboekje en nam er een paar blaadjes uit, welke hij den Predikant overhandigde. "Men passe deze stukken bij het fragment," zeide hij, "en het zal dadelijk blijken, of de inhoud van mijn briefje misdadig was."

"Hm!" waarschuwde zijne vrouw met een blik op Renée, die ijverig bezig was thee te zetten; maar hij bemerkte het niet. "Il faut que jeunesse se passe!.... En als die jeunesse voorbij is, zullen ze op eens veranderen, meen je? Poe!

........................................ Des rochers nus, des bois affreux, l'ennui, l'espace Des voiles s'enfuyant comme l'espoir qui passe, Toujours le bruit des flots, toujours le bruit des vents! Adieu tente de pourpre aux panaches mouvants!

Woord Van De Dag

innewaerts

Anderen Op Zoek