Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 mei 2025
Nu steeg Omar op de aangegeven manier op de schouders van Osko. Ik was langer dan de kleine Hadschi en behoefde mijn armen zelfs niet uit te strekken, om bij het luik te komen. Ik stootte er met mijn hoofd bijna tegen aan. Ik had het phosphor-fleschje bij mij en belichtte de planken. Aan de eene zijde van het luik was een ijzeren duim, waar de grendel door werd geschoven.
Allereerst droeg ik Janik op, bij de niet geheel gesloten deur uit te zien, wanneer het voor mij geschikte oogenblik zou gekomen zijn. Het gedurig lichten gaf hem daartoe genoegzame gelegenheid. Zoodra hij mij kwam zeggen dat hij niemand meer zag en de ingang tot de koornschelf weer dichtgestopt was, liet ik mij door hem en Osko er heen dragen.
Nauwlijks was die betrekkelijke rust mij geworden, of men klopte aan mijn deur, juist zooals ik het Janik gezegd had. Ik richte mij op, vermoedende dat het Anka zou zijn, die ons iets te zeggen had. Janik deed open, en mijn vermoeden bleek juist geweest te zijn. Het meisje kwam binnen. Halef, Osko en Omar waren natuurlijk terstond bij de hand.
De kerel was zoo verschrikt, dat hij vergat eenigen tegenstand te bieden. Nu echter schreeuwde hij om hulp en sloeg de armen om zich heen. Osko, Omar! houdt hem vast. En stevig! Of het hem pijn doet, hindert niets! De beide aangesprokenen grepen hem, zoodat ik nu mijn handen vrij had.
Dat zeker niet, maar enkelen van hen kunnen langs de slang zich naar beneden hebben laten zakken en de ladder opgericht hebben. Hascha God beware! Dat moeten wij terstond gaan zien! In allerijl ging hij naar buiten. Omar en Osko hem achterna. Toen zij na enkele oogenblikken terug kwamen, keek Halef mij innig verdrietig aan en zeide: Ja, Sihdi, ze zijn weg. Ik ben boven geweest.
Pas op voor Humun, den bediende, die de vertrouwde is van onzen heer en mij haat, omdat ik Janik liefheb en niet hem. Als ik zelf niet kan komen, dan zal ik u Janik zenden, dien gij volkomen vertrouwen kunt. Zij had in vliegende haast gesproken en liep ijlings weg. Heer, wat hebben wij daar moeten hooren? zeide Osko. Wat verschrikkelijk gevaar dreigt ons daar?
Omar mag tellen en commandeeren. Humun bevond zich in een pijnlijken toestand. Hij zou Suef gaarne gespaard hebben, maar rechts van hem stond Halef, links Osko, met de zweep in de hand! Hij was dus zelf in dreigend gevaar en zag in, dat hij gehoorzamen moest.
Op niet al te grooten afstand zag ik Halef, Osko en Omar stil houden. Zij hadden mij dadelijk herkend en uitten luide vreugdekreten. Ik gaf mijn paard niet de sporen maar de pantoffels, en galoppeerde naar hen toe. O, Sihdi! wat hebben we om u in angst gezeten! riep Halef mij al uit de verte toe. Waar hebt ge toch gezeten?
En gelooft gij werkelijk, dat gij het alleen met hen zult klaarspelen? Ja zeker! Maar de Aladschy's zijn berucht. Misschien was het beter als ik met u medeging. Ik ben immers uw vriend en beschermer? Maar nu moet gij Osko en Omar beschermen. Deze beiden vertrouw ik aan uw zorgen toe. Dat troostte hem en deed hem goed. Hij hernam dan ook dadelijk: Gij hebt volkomen gelijk, Sihdi!
Luid gekerm weerklonk. Osko, worden wij u te zwaar? vroeg ik. Zoo langzamerhand, ja. Dan willen wij wat uitrusten; wij hebben geen haast. Toen ik weer op den grond zat en de anderen bij mij stonden, zeide Halef: Ja, Sihdi, zulke verzoeken kan men niet afslaan. Hebt gij raak geschoten? Tweemaal. De slager schijnt dood te zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek