Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 mei 2025
De Heerensteeg doorgaande komen wij uit op het Rapenburg, slaan rechtsom en bevinden ons al spoedig voor een pleintje, gedeeltelijk als parkje aangelegd, door een ijzeren hek van den openbaren weg afgesloten, welks openstaande deur tot binnentreden uitlokt, hetgeen evenzeer het geval is met die van het daarachter gelegen gebouw, met glazen dak, waarin de Academische Bibliotheek thans op waardige wijze is gehuisvest.
En Zieneken wees mij door het raampje, in 't mistig-grijze van de wintervlucht, een kromgebogen ventje, dat, met inspanning een zwaar. beladen kruiwagen voortduwend, in 't donkere van een openstaande staldeur verdween. Feelken!... O, was d
Een der tolken, die voortdurend in de poort van het consulaat aanwezig moet zijn, werd aangewezen, om mij te geleiden door de kronkelige straatjes van de arabische stad. Exotische geuren ontsnapten uit de half openstaande deuren der winkels, waar de waren zijn opgestapeld, die voor den uitvoer bestemd zijn; de gekruide geur van de kruidnagelen streed er met den stank van de copra.
Dan mag zeker ook als bron van armoede gelden, het vreeselijk misbruik dat hier gemaakt wordt van alkoholische dranken. Op elk uur van den dag kan men hier dronken menschen aantreffen en voor de toonbanken der openstaande kroegen ziet men, naast en tusschen de mannen, jongens en jongentjes, die men nog zoo graag naar de schoolbanken zou willen zenden. Wat is hier voor hervormers handenvol werk!
Zij speelt voort, terwijl haar oogen schitteren en haar wangen zich hooger kleuren. Alles om haar heen heeft zij vergeten; op dit oogenblik leeft zij alleen in de muziek. Daardoor bemerkt ze ook niet, dat zij een toehoorder heeft; 't is een knaap die tegen de openstaande tuindeur geleund, ademloos toeluistert.
Eindelijk werd het pad effen, en wij stonden in de schaduw van een paar zware noteboomen, voor eene bruin berookte houten woning, op wier vensterkozijnen eene verzameling bergkristallen lag te flonkeren in het licht dat door de bladers brak. »Barbara! Barbara!" schreeuwde onze makker door het openstaande raam: »Hier breng ik je twee heerschappen mee, die het op je rooden Veltliner gemunt hebben!
Ik heb den heelen avond zijn bellen gehoord; maar 't zijn geen wezenlijke bellen. Hij zal zelf wel gauw komen." En 't oude mannetje staarde door de openstaande deur van de smidse naar buiten en naar den met sterren bezaaiden blauwen hemel, die er door scheen. Een oogenblik later vloog hij op. "Zie je hem wel?" fluisterde hij. "Daar komt hij aansluipen. Zie je hem wel, daar in de open deur?"
Maar, 't geen my 't hart doorboort, hoe zal het teder hart myner moederlyke Vriendin lyden! door my lyden!... Ik was besluiteloos wat te doen. Evenwel, alles al weer overpeinzende, dagt ik, 't is echter de eenige nu openstaande weg. Ik moet dit getuigenis geven van myne onschuld!
Zij ging niet binnen, maar bleef in de schaduw op de gang, waar Marius haar door de half openstaande deur zag. "Nu, waarom antwoordt ge niet?" hernam Marius. "Wat wilt ge?" Zij richtte haar doffen blik op hem, waarin zich een flauw licht scheen te ontsteken, en zeide: "Gij schijnt treurig, mijnheer Marius, wat deert u?" "Mij?" zei Marius. "Ja, u." "Mij deert niets." "Toch." "Neen."
»Zeg, weet je wat we moesten doen?« riep ze. »Nee; wat dan?« »Dina bang maken. Dan zetten we de muis in de keuken op de tafel en als Dien dan komt....« »Ja, laten we dat doen«, zei Kee. En weet je, wat de beide schelmen nu deden? Ze bonden een zwarten draad om den kop van het houten muisje, en zetten het zoo op de tafel. De draad ging onder 't openstaande raam door naar buiten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek