United States or Italy ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Ik begrijp het niet, maar ik gehoorzaam. Er is trouwens niets wat een woord van U......" "Spaar uw woorden. Drink liever uw wijn uit." "Voor liefde is wijn maar een slecht geneesmiddel, Mevrouw Wenche!" "Bah" antwoordde ze en ontweek zijn oogen, terwijl ze haar hoed terecht zette. "Gaat u heen? Is u boos op me?" "Neen, dat ben ik niet; maar ik ben bang dat ik het gauw worden zal." "Maar waarom?

"Dat zit," zeide mevrouw ordinair: "as jij alléén van de Noordpool na de Zuidpool gaat, kijk je an de Noordpool en an de Zuidpool enkel de zòlderkamers binnen net as vooreergister of 'k 't niet gemòrken heb! 'k Stop me oogen in me zak!".... Meneer ontweek de hatelijkheid. 'n Vrouw blééf vrouw.

PIBO VAN DOMA, Ontvanger en Dijkgraaf van Kollumerland, met eene rede te doen openen, waarna de beroemde Raadpensionaris JACOB CATS de voorstellen mededeelde en Hollands gezindheden ontvouwde . Wel zegevierde de staatkunde dier provincie, al ontweek zij ook het punt van het Stadhouderschap; doch toen zij in 1654 in haren afkeer tegen de onvoorzigtige handelingen van Prins WILLEM II zoo ver ging, dat zij, bij eene acte van seclusie, diens eenigen zoon van de hoop op eenig bewind wilde uitsluiten, toen verzetten de Staten van Friesland zich krachtig daartegen.

Een oog vol achterdocht en vermoedens. Eindelijk werd de heer Madeleine hierop opmerkzaam, doch 't scheen hem onverschillig. Hij vroeg zelfs Javert niets, en zocht noch ontweek hem; hij verdroeg, zonder dat hij er op scheen te letten, diens hinderlijken en schier drukkenden blik. Hij behandelde Javert gelijk iedereen, ongedwongen en met goedheid.

De wilde gans ontweek den vos niet, maar vloog tot heel dicht bij hem. Smirre deed een hoogen sprong naar haar, maar hij sprong mis, en de gans vloog verder, naar het meer toe. Het duurde niet lang, of er kwam weer een nieuwe wilde gans aanvliegen. Ze nam denzelfden weg als de eerste, en vloog nog lager en langzamer.

Een tenger man, nauwelijks zeven en twintig jaar oud, maar dien men zeker op 't eerste gezicht zeven en dertig geven zou; klein van stuk, mager, bleek en bijna uitgeput door aanhoudende vermoeienis. Onder het lage, breede voorhoofd fonkelden kleine, donkere, vurige oogen, getuigend van een geestkracht, die gevaren en moeiten eer opzocht dan ontweek.

Hij was doodsbleek geworden en veegde het zweet van zijn voorhoofd. "Ja," zeide zij, "ik heb er over nagedacht en vind, dat, als een man trouwt met zijn zaak in plaats van met zijn vrouw, het dan niet te verwonderen is, dat zijn vrouw gek wordt." Hij kromp inéén onder haar vorschenden blik, die hem geen oogenblik ontweek.

't Was om medelijden te hebben met den ouden man; hij ontweek iedereen, en was geheel alleen aan 't werk, in den molen en in den stal, als wilde hij op dezen dag alles inhalen, wat hij sedert vele jaren verzuimd had. Endelijk werd hij verlost; mijn oom Herse kwam aan, doch heden in burgerkleeding. "Goeden dag, Voss!" riep hij hem toe. "Nu, onze zaak is in orde!"

"Zoo klauterden wij tegen steilten, kloven en ravijnen op, telkens geloovende het doel bereikt te hebben, dat ons gedurig ontweek. Wij stonden aan den voet van een geweldig contrefort, omstreeks vijf-en-zestig el hoog, en beschouwden nauwkeurig het bovenste gedeelte dezer rotspyramide.

Herinneringen drongen zich naar boven, oogen drongen op hem aan. Maar hij ontweek ze bijna zonder strijd; zij hadden geen macht meer over hem. En terwijl hij achter zijn vader en zijn vrouw liep, spuwde hij in gedachten zich zelf in 't gezicht en riep zich zelf toe: "Kijk ootmoedig! Kijk vooral ootmoedig, hond, die je ben!" Wat zag hij er akelig en griezelig uit!